Περί μπίρας

Περί μπίρας. Μαθαίνουμε τους 10 χρυσούς κανόνες που αφορούν τη σωστή κατανάλωση της μπίρας.

Ας μιλήσουμε για μπίρα!

Παγωμένη μπίρα. Ότι καλύτερο για τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες που μας περιμένουν, ειδικά αν συνοδεύει καλή παρέα και νόστιμους μεζέδες.

Επειδή πιθανόν αρκετοί από εμάς αγνοούμε τα μυστικά της, σκέφτηκα να παραθέσω μερικά χρήσιμα σημεία που σχετίζονται με τη σωστή κατανάλωσή της.

10 χρυσοί κανόνες της μπίρας

• Όλη η νοστιμιά της μπίρας κρύβεται στον αφρό, που την προστατεύει από το μεγαλύτερο εχθρό της, το οξυγόνο. Παράλληλα προστατεύει το άρωμα και διατηρεί τη σπιρτάδα της.
  
• Η μπίρα πίνεται δροσερή. Η θερμοκρασία κατανάλωσης επηρεάζει έντονα τη γεύση της, ενώ διαφέρει ανάλογα με τον τύπο της. Συγκεκριμένα, οι ξανθές τύπου lager και pils καταναλώνονται στους 6-8^oC, οι μπίρες τύπου ale καταναλώνονται στους 10^oC, οι κόκκινες καταναλώνονται στους 9-11^oC, ενώ οι μαύρες stout ή porter προτιμούν τους 11-13^oC.
  
• Αποφεύγουμε να βάζουμε ποτήρια, κουτιά ή φιάλες στον καταψύκτη λίγο πριν σερβίρουμε την μπίρα, γιατί η απότομη ψύξη μπορεί να προκαλέσει κρυστάλλωση και να θολώσει τον αφρό της.
  
• Η παρουσία λεμονιού στην μπίρα χαρακτηρίζει την έλλειψη πλούτου ή το χαμηλό αλκοόλ με τη μικρή παρουσία λυκίσκου.
  
• Η ομορφιά της μπίρας κρύβεται στη φρεσκάδα της. Η μπίρα προτού εμφιαλωθεί -σε κουτί, φιάλη ή βαρέλι- έχει ακριβώς την ίδια γεύση. Για να προστατευτεί από διάφορους μικροοργανισμούς απαιτείται η διαδικασία παστερίωσης, κατά τη διάρκεια της οποίας χάνει μέρος από τα γευστικά χαρακτηριστικά της.
  Όσο πιο μικρός είναι ο χρόνος και η θερμοκρασία παστερίωσης, τόσο διατηρείται ατόφια η αρχική γεύση. Επειδή στο βαρέλι ο χρόνος αυτός είναι σχεδόν αστραπιαίος, η βαρελίσια μπίρα θεωρείται η καλύτερη, εφόσον όμως καταναλώνεται άμεσα και καθαρίζεται καθημερινά η αντλία του βαρελιού.

• Η μπίρα πρέπει να σερβίρεται σωστά, τουτέστιν για να κρατηθεί ο αφρός και να μη χαθεί πολύ διοξείδιο σερβίρουμε την μπίρα από χαμηλά, πλαγιάζοντας αρχικά το ποτήρι σε γωνία 45^o και σηκώνοντάς το παράλληλα με τη φιάλη, αργά-αργά καθώς σερβίρουμε. Οι μπίρες που περιέχουν μαγιά χρειάζονται ακόμα μεγαλύτερη προσοχή, μιας που πρέπει πρώτα να “ξυπνήσει” η μαγιά. Σε αυτή την περίπτωση περιστρέφουμε πρώτα τη φιάλη στην παλάμη μας και στη συνέχεια σερβίρουμε.
  
• Ακόμα και το σχήμα του ποτηριού παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη των αρωματικών και γευστικών χαρακτηριστικών της μπίρας. Δεν είναι τυχαίο που κάθε χώρα έχει το δικό της “εθνικό” ποτήρι! Εάν βρισκόμαστε στο σπίτι μας, προτιμάμε να σερβίρουμε την μπίρα σε ένα ποτήρι flute.
  
• Ο χρόνος, ο ήλιος και το οξυγόνο είναι οι “κακοί” της υπόθεσης, με αποτέλεσμα κάθε μέρα που περνάει να αφήνουν έντονα τα σημάδια τους, μειώνοντας τη φρεσκάδα της γεύσης. Κατά μέσο όρο η μπίρα έχει 9-12 μήνες ζωής, οπότε με αυτό το δεδομένο ελέγχουμε πάντα την ημερομηνία λήξης και επιλέγουμε την μπίρα με τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Τη φυλάμε πάντα σε δροσερό μέρος και την καταναλώνουμε άμεσα (ευκαιρία για σουβλάκι σωστά;).
  
• Στο savoir vivre της μπιροκατάνυξης εντάσσονται ασφαλώς και οι απαραίτητοι μπιρομεζέδες. Χωρίς τους αρμονικούς συνδυασμούς της γεύσης, η μπίρα δεν θα ήταν απολαυστική. Οτιδήποτε αλμυρό αγαπά την μπίρα. Αλλά και τα λουκάνικα και τα διάφορα αλλαντικά τη συντροφεύουν επάξια. Τα απλά αλλά κομψά γεύματα της Μεσογείου αποτελούν επίσης ιδανικό ταίρι.
  
• Οι σκουρόχρωμες μπίρες ταιριάζουν πολύ με τα λουκάνικα και τα αλλαντικά γενικότερα. Μια pilsner συνοδεύει πολύ αρμονικά τα ψάρια. Μια stout ταιριάζει τέλεια με θαλασσινά και οστρακοειδή. Η lager σερβίρεται με κοτόπουλο ενώ η ale με μοσχάρι. Οι μοναστηριακές μπίρες συνοδεύουν άψογα ποικιλίες τυριών. Τέλος οι κόκκινες μπίρες δένουν γευστικά με τα λαδερά.