Τηγανίτες με φέτα της Άρτεμις

Μια ιδιαίτερη συνταγή για τηγανίτες με φέτα και ξύσμα λεμονιού, οι οποίες περιχύνονται από σιρόπι με μέλι, λεμόνι και θυμάρι.

Πώς να προλογίσω την Άρτεμις Τσίπη;

Τι μπορώ πραγματικά να γράψω για αυτό το κορίτσι;
Ότι είναι αεικίνητο, ενθουσιώδες και γεμάτο θετική ενέργεια;
Ότι είναι εξαιρετική σε ότι κάνει και έχοντας κουβεντιάσει αρκετές φορές μαζί τις ξέρω από πρώτο χέρι ότι η Άρτεμις είναι ένα ιδιαίτερα πολυάσχολο άτομο που καταπιάνεται με πολλά και διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα;

Ότι το blog της, το Wonderfoodland, είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου, με υπέροχες φωτογραφίες, αξιοζήλευτο food styling και ωραίες προτάσεις για πιάτα που «βγαίνουν» χωρίς μυστικά και δυσκολίες;

Δεν χρειάζεται να μιλήσεις πολλή ώρα μαζί της για να τη συμπαθήσεις και να καταλάβεις ότι πραγματικά αγαπά αυτό που κάνει.
Θα το διαπιστώσετε κι εσείς από την απολαυστική συνέντευξη που μου παραχώρησε:

Η Ερμιόνη λοιπόν είναι «αυτή-με-όλες-τις-γεύσεις» που καταφέρνει να μας τις περνάει μέσα από λαχταριστές εικόνες στο blog της. Κι η χαρά μεγάλη όταν μου ζήτησε να μοιραστώ μια δική μου «γεύση» μέσα από τη σελίδα της. Κι αμηχανία όταν μου ζήτησε να απαντήσω στις παρακάτω ερωτήσεις, αλλά και προσωπική έκπληξη γιατί για κάποια πράγματα δεν είχα αναρωτηθεί ειλικρινά -ποιο πιάτο με χαρακτηρίζει ως μαγείρισσα; μμμ… καλή ερώτηση! Δε λέω άλλα. Οι απαντήσεις αρκούν.

Από πού είσαι, πού μένεις και με τι ασχολείσαι επαγγελματικά;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, αυτή τη στιγμή μένω στον Πειραιά και προσπαθώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο να εξελίξω επαγγελματικά αυτό που αγαπώ, δηλαδή το food blogging (ναι, ναι, υπάρχει κι αυτό ως επαγγελματική διέξοδος φίλοι μου!), με ότι συνεπάγεται και προκύπτει από αυτό: φωτογράφηση φαγητού και styling για το blog μου αλλά και για εταιρίες τροφίμων/εστιατόρια/καταστήματα/βιβλία/περιοδικά κλπ, επιμέλεια συνταγών και κειμένων-ιστοριών για το φαγητό, μαγειρική με διάφορες αφορμές ή και με καμία.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το blogging;

Το blogging, και συγκεκριμένα το food blogging, συνδυάζει πολλές διαφορετικές δημιουργικές δραστηριότητες που η κάθε μία με καλύπτει σε διαφορετικό επίπεδο: όπως ανέφερα ήδη, η μαγειρική, ο πειραματισμός, η φωτογραφία, το styling, το γράψιμο, η ίδια η δημιουργία του blog και η όποια κατά καιρούς αναβάθμισή του, η διαχείρισή του στα social media και η επικοινωνία με κόσμο που ούτε μπορούσα να φανταστώ.

Όλα αυτά, κι ίσως στο μέλλον ακόμη περισσότερα, είναι αυτά που με έκαναν να φτιάξω το Wonderfoodland το 2010, εμπνεόμενη από ελληνικά και ξένα blogs που διάβαζα μανιωδώς και στα οποία βυθιζόμουν με τις ώρες στις εικόνες και στα κείμενά τους, «καταβροχθίζοντας» τα κυριολεκτικά. 

Ποιο είναι το πιάτο που θα έλεγες ότι σε χαρακτηρίζει ως μαγείρισσα;

Ωχ, δύσκολο αυτό, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Μπορώ να πω δύο;
Θα πω ένα γλυκό, το ρυζόγαλο. Είναι το πρώτο γλυκό που έφτιαξα μόνη μου στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, με συνταγή από τη γειτόνισσά μας «θεία» Ελένη (καμία συγγένεια, απλά αντί για κυρία Ελένη ή οτιδήποτε άλλο, για κάποιο λόγο τη φωνάζαμε «θεία»), στο σπίτι της οποίας μπαινόβγαινα για να παίζουμε με τα υπόλοιπα παιδιά της πολυκατοικίας κι η οποία το έφτιαχνε συχνά μαζί με πάστα φλώρα.
Αλλά το ρυζόγαλο μου άρεσε τόσο πολύ, που της ζήτησα τη συνταγή, την κατέγραψα, την έφτιαξα κι από τότε έχω και τη χειρόγραφη αυτή συνταγή και το ίδιο το γλυκό ως την πιο γλυκιά ανάμνηση που αναβιώνω συχνά πυκνά.
Μάλιστα είναι και το πρώτο μου post στο blog μου και για κάποιο περίεργο λόγο, το άρθρο με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα όσα χρόνια έχω το blog.

Και το δεύτερο πιάτο είναι ένα αλμυρό και είναι τα σουτζουκάκια. Όχι επειδή θεωρώ ότι είμαι καμιά εξπέρ -αν και οι κριτικές είναι πάντα καλές έως τώρα!- αλλά επειδή είναι ένα φαγητό που με τα αρώματα και τη γεύση του, μου είναι οικείο, μου θυμίζει αγαπημένη ανατολή, το αγαπώ και πάντα το καταβροχθίζω όπου το βρω. Με αγάπη.

Από πού αντλείς έμπνευση για να δημιουργήσεις τα πιάτα σου;

Από οτιδήποτε. Μπορεί να διαβάσω κάτι, να δω μια εικόνα, να μυρίσω κάτι, να ανοίξω το ψυγείο μου ή το ντουλάπι μου και να προσπαθήσω να συνδυάσω ότι είναι εύκαιρο. Και να πω την αλήθεια, αυτό είναι το ιντριγκαδόρικο για μένα. Να φτιάξω κάτι από το τίποτα ή από το ελάχιστο.

Και τώρα που το σκέφτομαι αυτό είναι που πάντα εντυπωσίαζε και τη μητέρα μου -όσο μέναμε μαζί. Έλεγε χαρακτηριστικά: «δεν έχουμε τίποτα σήμερα». Άνοιγα τα ντουλάπια και το ψυγείο και σε λίγα λεπτά, έστρωνα ένα τραπέζι με 5 διαφορετικά πιατάκια. «Που τα βρήκες όλα αυτά;», μου έλεγε, «όλα εδώ είναι», της έλεγα κι εννοούσα ότι δε χρειάζεται να ξοδεύεις ώρες ή να έχεις τα φοβερά υλικά για να φτιάξεις ένα χορταστικό φαγητό ή μερικά μεζεδάκια: από το ξεχασμένο βάζο σου με τις ελιές, μέχρι μία κονσέρβα τόνο με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, πιπέρι και λίγο λεμόνι, ως δυο αυγά χτυπημένα με ότι έχει ξεμείνει στο ψυγείο -λίγο τυρί, πιπεριά, κάνα αλλαντικό, ή το μπαγιάτικο ψωμί σου, ζεσταμένο στο γκριλ τριμμένο με λίγο σκόρδο κι ένα τυράκι να λιώσει από πάνω ή λίγη ντομάτα για δροσιά.
Δημιουργικότητα και συνδυασμός των πρώτων υλών. Αυτό είναι τελικά.

Ποια υλικά δεν λείπουν ποτέ από την κουζίνα σου;

Τα μπαχαρικά. 

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Να συνεχίσω να ασχολούμαι με το blogging και αυτό να είναι το επάγγελμά μου αποκλειστικά, με όλες τις παραμέτρους που έχω ήδη αναφέρει. Η φωτογραφία δε και το styling φαγητού επιδιώκω και θέλω να είναι το επίκεντρο.

Ποια συνταγή θα μοιραστείς σήμερα μαζί μας;

Τηγανίτες με φέτα, μέλι και λεμόνι.
Πριν αρκετό καιρό έπεσα πάνω σε αυτή τη συνταγή με τηγανίτες, που λόγω φέτας στο μίγμα και του ξύσματος λεμονιού σε συνδυασμό με το μέλι που τις περιλούζει, συγκινήθηκα ιδιαίτερα καθώς τα γλυκοαλμυρά μου αρέσουν ιδιαίτερα.
Και όντως, το λεμόνι έρχεται και δίνει μια τόσο ευχάριστη και ξεχωριστή γεύση και το τυρί είναι τόσο διακριτικό που με την πρώτη μπουκιά, οι τηγανίτες αυτές ήταν μια έκπληξη για τον ουρανίσκο μου!
Ελπίζω και για τον δικό σας! 

Τηγανίτες με φέτα, μέλι και λεμόνι

Μια ιδιαίτερη συνταγή για τηγανίτες με φέτα και ξύσμα λεμονιού, οι οποίες περιχύνονται από σιρόπι με μέλι, λεμόνι και θυμάρι.

Ρύθμιση μαγειρέματοςαποτρέπει το σβήσιμο της οθόνης

ΕΚΤΥΠΩΣΗ PIN

Eτοιμασία10 minutes mins

Μαγείρεμα30 minutes mins

Συνολικά40 minutes mins

Μερίδες30

Υλικά

 

1x1.5x2x

• ▢ 3 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
• ▢ 1/2 φλ. γάλα φρέσκο
• ▢ 1 φλ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
• ▢ 1 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• ▢ 6 κ.σ. βούτυρο λιωμένο
• ▢ 1 φλ. φέτα τριμμένη
• ▢ 1 λεμόνι, το ξύσμα
• ▢ ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Για το σιρόπι:

• ▢ 1 φλ. μέλι
• ▢ 1/2 λεμόνι, τον χυμό
• ▢ 1/2 κ.γ. θυμάρι φρέσκο ψιλοκομμένο

Εκτέλεση

 

• Χτυπάμε το 1/2 φλιτζάνι γάλα με τα αυγά πολύ καλά με σύρμα για 3′.
• Προσθέτουμε το αλεύρι όλο μαζί και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να γίνει το μίγμα ομοιογενές.
• Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος (ή το υπόλοιπο γάλα), το ξύσμα, την τριμμένη φέτα και το λιωμένο βούτυρο. Ανακατεύουμε πολύ καλά.
• Ζεσταίνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά 2 κ.σ. ελαιόλαδο σε τηγάνι.
• Παίρνουμε 1 κουταλιά από το μείγμα (εγώ χρησιμοποίησα την κουτάλα που ανακατεύω το φαγητό σχεδόν γεμάτη, ανάλογα πόσο μεγάλες θέλετε τις τηγανίτες σας), τη ρίχνουμε στο τηγάνι και τηγανίζουμε και από τις δύο πλευρές μέχρι να ροδίσει η τηγανίτα -γίνεται σε δευτερόλεπτα. Εάν το τηγάνι είναι αντικολλητικό δεν χρειάζεται να συμπληρώσετε έξτρα ελαιόλαδο.
• Επαναλαμβάνουμε μέχρι να τελειώσει το μείγμα.

Για το σιρόπι:

• Ζεσταίνουμε το μέλι με το λεμόνι και το θυμάρι σε κατσαρολάκι. Ανακατεύουμε μέχρι να γίνει το μέλι ρευστό σαν σιρόπι και περιχύνουμε τις τηγανίτες.

Σημειώσεις

Συνταγή από το Cookbook.

 

Δοκιμάσατε τη συνταγή;Αφήστε το σχόλιο και την αξιολόγησή σας παρακάτω!