Αυτά τα λαζάνια με τυριά και ντομάτα είναι ένα πεντανόστιμο, καλοκαιρινό πιάτο. Αξίζει να το φτιάξουμε και να το απολαμβάνουμε ξανά και ξανά!
Μερικές φορές, ένα blog μαγειρικής/ζαχαροπλαστικής μπορεί να είναι πολλά περισσότερα από ένα απλό blog με συνταγές. Αυτό συνειδητοποίησα πρόσφατα.
Τα tastes ξεκίνησαν ως ένας τρόπος να διοχετεύσω δημιουργική ενέργεια και να εκφράσω μαγειρικές ανησυχίες. Ήθελα απλά να παρουσιάζω πιάτα που δοκιμάσαμε με τον Κωστή και μας άρεσαν. Τίποτα περισσότερο. Περιεχόμενο αυστηρά μαγειρικό και μόνο.
Ώσπου μια ημέρα ένιωσα την ανάγκη να δώσω στο blog έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα. Να μπω η ίδια μέσα σε αυτό μέσα από τα κείμενα μου. Να μοιραστώ εμπειρίες, σκέψεις, συναισθήματα, να προτείνω ταινίες που είδαμε και μας άρεσαν, μέρη που επισκεφτήκαμε και αγαπήσαμε. Να ζητήσω συμβουλές για θέματα που με απασχολούν. Να εκτεθώ και ας το μετανιώσω.
Όχι δεν έχω μετανιώσει για όσα γράφω.
Χαίρομαι που γράφω με ειλικρίνεια αντλώντας ιδέες για κείμενα από την καθημερινότητα μας. Μου αρέσει να ξέρω πως το αναγνωστικό κοινό του blog γνωρίζει ή θα ανακαλύψει στην πορεία ανάγνωσης ότι είμαι η Ερμιόνη. Μια χαζομαμά δύο απίστευτων μικρών κοριτσιών, παντρεμένη με τον εφηβικό μου έρωτα.
Ούτε μία στιγμή δεν έχω μετανιώσει, αν και δεν σας κρύβω πως μερικές φορές ανησυχώ ότι μπορεί να αποκαλύπτω πολλά ή ίσως πράγματα που δεν ενδιαφέρουν.
Και μετά διαβάζω τα σχόλια που αφήνετε, τα mails που στέλνετε. Συνειδητοποιώ ότι έχετε αποδεχτεί με αγάπη αυτό το πιο προσωπικό ύφος του blog και ότι τελικά η σχέση μας είναι αμφίδρομη. Αρχικά προς μεγάλη μου έκπληξη και αργότερα με μεγάλη χαρά, είδα ότι δεν διστάζετε να μοιραστείτε με τη σειρά σας εμπειρίες, σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα, απόψεις, συμβουλές. Και νιώθω υπέροχα για αυτό. Σας ευχαριστώ που με εμπιστεύεστε.
Θέλω να αφιερώσω αυτή την ανάρτηση στη Χριστίνα.
Το mail που μου έστειλε με συγκίνησε, με συγκλόνισε μπορώ να πω. Με βύθισε σε σκέψεις και συναισθήματα. Μου έδειξε ότι ακόμα και ένα μικρό blog μαγειρικής μπορεί να δώσει έμπνευση και δύναμη σε έναν άνθρωπο που αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση.
Ας μιλήσουμε για τα λαζάνια με τυριά και ντομάτα.
Νιώθω συναισθηματικά φορτισμένη σε βαθμό που δεν ξέρω πώς μπορώ να σας μιλήσω για αυτή τη συνταγή. Αυτό που μπορώ να σας πω, είναι πως αξίζει να τη διαβάσετε και αν σας αρέσει να τη δοκιμάσετε.
Αυτά τα λαζάνια με τυριά και ντομάτα είναι πέρα για πέρα καλοκαιρινά. Τα υλικά που χρησιμοποιούμε για να τα φτιάξουμε είναι απλά απίθανα.
Σκεφτείτε λαζάνια και ντομάτες. Μια λευκή σάλτσα με μοτσαρέλα και μασκαρπόνε. Γραβιέρα και ρίγανη. Να εναλλάσσονται σε στρώσεις. Ναι, αυτό το πιάτο μοιάζει να εξυμνεί την υπέροχη και ηλιόλουστη εποχή που διανύουμε.
Ελπίζω ότι δεν σας μπέρδεψα.
Αυτή είναι μια χαρούμενη ανάρτηση γεμάτη αισιοδοξία που μου έδωσε την ευκαιρία να σκεφτώ διεξοδικά κάποια πράγματα. Ελπίζω ότι θα τη διαβάζω μετά από καιρό και θα μου θυμίζει αξίες, προτεραιότητες και όλα όσα θέλω να είμαι.
Λαζάνια με τυριά και ντομάτα
Υλικά
- 400 γρ. λαζάνια σε φύλλα
- 2 κιλά ντομάτες κομμένες σε λεπτές φέτες
- 250 γρ. μασκαρπόνε
- 400 γρ. μοτσαρέλα τριμμένη
- 500 γρ. γραβιέρα τριμμένη
- 2 κ.σ. βούτυρο
- 2 κ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 700 γρ. γάλα φρέσκο
- αλάτι, πιπέρι
- 1/2 κ.γ. ρίγανη αποξηραμένη
- 4 κ.σ. ελαιόλαδο
Εκτέλεση
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς με αντιστάσεις και στρώνουμε με λαδόκολλα ένα μεγάλο ταψί.
- Απλώνουμε τις φέτες ντομάτας, τις πασπαλίζουμε με αλάτι και πιπέρι και τις περιχύνουμε με 2 κ.σ. ελαιόλαδο. Ψήνουμε τις ντομάτες για 20′ περίπου, μέχρι να ζαρώσουν ελαφρά.
- Στο μεταξύ βράζουμε τα λαζάνια για 5′ σε άφθονο αλατισμένο νερό και τα σουρώνουμε. Τα ξεπλένουμε με κρύο νερό ούτως ώστε να ξεκολλάνε όσο γίνεται πιο εύκολα.
- Ετοιμάζουμε τη σάλτσα τυριού. Λιώνουμε το βούτυρο σε μέτρια θερμοκρασία και προσθέτουμε το αλεύρι. Μαγειρεύουμε για 1-2′ ανακατεύοντας με το σύρμα συνεχώς και σταδιακά προσθέτουμε το γάλα.
- Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε με το σύρμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα μέχρι να πυκνώσει η σάλτσα.
- Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και προσθέτουμε το μασκαρπόνε μαζί με τη μοτσαρέλα. Εξακολουθούμε να ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν τα τυριά και να σχηματιστεί ένα λείο και κρεμώδες μίγμα.
- Αποσύρουμε το σκεύος από τη φωτιά και αλατίζουμε τη σάλτσα σύμφωνα με τα γούστα μας.
- Λαδώνουμε καλά ένα μεγάλο πυρέξ και τοποθετούμε μια στρώση λαζάνια (δεν πειράζει αν μας σπάνε, το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουμε μια στρώση. Αν τα λαζάνια δεν ξεκολλάνε εύκολα, ρίχνουμε κρύο νερό και προσπαθούμε ξανά).
- Από πάνω απλώνουμε μια στρώση από τις ντομάτες και το 1/4 από τη γραβιέρα. Πασπαλίζουμε με ρίγανη και ρίχνουμε το 1/4 από τη σάλτσα.
- Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία δύο φορές ακόμα.
- Τοποθετούμε μία τελευταία στρώση λαζάνια, περιχύνουμε το τελευταίο 1/4 από τη σάλτσα και 1/4 από τη γραβιέρα.
- Βάζουμε το πυρέξ στο κατώτερο 1/3 του φούρνου και ψήνουμε το φαγητό στους 200 βαθμούς για 30-40′ μέχρι να ροδίσει όμορφα η επιφάνεια.
- Το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε για 30′ τουλάχιστον, προκειμένου να κρυώσει και να μπορούμε να το κόψουμε εύκολα.
27 ΣΧΟΛΙΑ
Δεν έχω φάει πιο νόστιμα λαζάνια!!!
ΔΕΝ έχω φάει πιο ΝΟΣΤΙΜΑ λαζάνια!!!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΑΕΙ ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΑ ΛΑΖΑΝΙΑ!!!
(Ελπίζω να γίνεται κατανοητό ότι κάθε φορά αυξάνεται η ένταση της παραπάνω δήλωσης)
Μπορεί να φαίνεται μπελαλίδικη η διαδικασία, αλλά δεν είναι. Όταν τα δοκιμάσετε θα παραδεχτείτε κι εσείς ότι…
δεν έχετε φάει πιο νόστιμα λαζανια!
Ευχαριστούμε για τη συνταγή!
Γειά σου φίλη μου μετά από καιρό! Εννοείται οτι τα ξελιγωτικά φαγητά σου θα ήταν… ανάλατα χωρίς τα συνοδευτικά κείμενά σου! Γράφεις πολύ όμορφα, σκέφτεσαι όμορφα! Σε φιλώ πολύ και όχι δεν λέω καλό χειμώνα ακόμα!
Αυτο που εχω να πω για λογαριασμο μου,
ειναι οτι οταν μπαινω και βλέπω τα λαχταριστα πιάτα σου μου φευγουν τα αγχη και ξεχνω τους παντες και τα πάντα!
Δεν το βλέπω το μήνυμα μου κ το ξανά γράφω Ερμίονη μου, έχω ένα θεματάκι με τα σχόλια τελευταία.
εδώ συγκινήθηκα εγώ βρε συ που δεν ξέρω και τι ακριβώς.
Ετσι σκέφτομαι κ εγώ που αγαπώ πολύ το blogging, ας εκτεθούμε, άνθρωποι έιμαστε, κάνει καλό ;)
Μακάρι να τα φέρει έτσι ο καιρός και να σε γνωρίσω από κοντά Ερμιόνη μου, ξέρεις πόσο σαγαπώ.
Φιλάκια, τα λαζάνια θα τα φτιάξω προσεχώς
Το the one with all the tastes δεν θα μπορουσε να ειναι ποτε ίδιο χωρίς τους υπέροχους, αστείους, αληθινούς και ενδιαφέροντες προλόγους σου!!!
Είσαι η Ερμιόνη και είσαι αγαπημενη συνήθεια!!
Καλα, για τις συνταγές σου να μην σχολιάσω που η μια ειναι καλύτερη απο την άλλη! Πάλι μας ανάβεις φωτιές;;; Πως θα φύγω για το νησι με επιπλεον κιλά;;;;
Φιλάκια πολλά και καλές διακοπες μανουλίτσα γλυκιά!!!
Γλυκειά μου Ερμιόνη,σέ θαυμάζω, μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής σου,οι συνταγές σου,καί είσαι πάντα τόσο ευγενική και αξιοπρεπής!!Αλλά λατρεύω τίς φωτογραφικές σου παρουσίασεις!!Εχης καταξιωθεί,στόν χώρο τών food bloggers!!Καί έχης βραβευτεί γιά αυτό αλλά καί γιά τίς καταπληκτικές συνταγές σου!!Τά λαζάνια,τά λατρεύω!!!Καί σίγουρα η σάλτσα τυριού,τά απογείωσε!!!
Καλή εβδομάδα!!!Πολλά φιλάκια!!!
Από εχθές που διάβασα την ανάρτησή σου σκέφτομαι τι να σου γράψω και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό καθώς οι προλαλήσαντες τα είπαν όλα και πολύ γλαφυρά μάλιστα.
Το πιο σημαντικό είναι να αισθάνεσαι εσύ εντάξει με αυτά που γράφεις, όσο για τους υπόλοιπους σε κάποιους θα αρέσει και σε κάποιους όχι, δεν έχει σημασία. Όταν είσαι αληθινός φαίνεται στα κείμενά σου και εκτιμάται ανάλογα.
Τα λαζάνια σου καταπληκτικά! Η σάλτσα τυριού επίσης όσο για το σύνολο ξελιγωτικό.
Πολλά φιλιά
Είναι η πρώτη φορά που σου γράφω κ παράκολουθώ πάντα τις αναρτήσεις σου είσαι πααααρα πολύ γλυκιά κ θαυμάσιος χαρακτήρας που πιστεύω στις μέρες μας είναι σπάνια κ σε ευχαριστούμε που μας δίνεις χαρά όταν σε διαβάζουμε .Η συνταγή για άλλη μια φορά είναι φανταστική,η φωτογραφίες σου καλλιτεχνικές το στήσιμο πολύ ωραίο ,τι να πω ότι παρουσιάσεις είναι πάντα παραπάνω απο ωραίο,έχεις καλλιτεχνική φλέβα κ παρά πολύ ωραίο λόγο τι πα πει κανείς μπράβο για την δουλειά που κανείς κ μπράβω που είσαι τόσο καλή μητέρα κ σύζυγος . Μonda
Τι χρώματα υπέροχα!!!!
Συνέχισε με το ίδιο τρόπο!!!!
Ερμιόνη μου, πάντως εμένα μου αρέσει το μπλογκ σου έτσι όπως είναι με την προσωπική σου πινελιά. Αν και δεν σε γνωρίζω από κοντά μου έχεις αλλάξει τη δική μου φιλοσοφία και σχέση με τη μαγειρική, η οποία στη συνέχεια έχει βελτιώσει τις οικογενειακές μου σχέσεις! Έχεις συμβάλει και στη βελτίωση προσωπικών σχέσεων (αν δεν το χεις καταλάβει ακόμη!) μέσω του δικού σου προσωπικού στυλ! Χθες για παράδειγμα πήγαμε οικογενειακώς στην υπεραγορά (με τα 3 παιδάκια μας) και κρατώντας τις συνταγές σου (για την κολοκιθόπιτα και τις γεμιστές κοχύλες) ψάχναμε όλοι να βρούμε και να μαζέψουμε τα υλικά! Συνέχισε έτσι! Μπράβο και εύγε και ένα μεγάλο ευχαριστώ!
Μαριλένα
Τέλειο το φαγητό, τα αγαπώ τα λαζάνια! Και φυσικά ακόμη πιο ωραία αυτή η ζεστή σχέση που υπάρχει ανάμεσά μας!!
ΥΓ. πολλές φορές ο μπλόγκερ μπαίνει ανάμεσά μας (χι χι) και δε με αφήνει να σχολιάσω (σνιφ!)
Το μπλογκοσπιτάκι σου είναι ζεστό, γεμάτο θαλπωρή και μοσχομυριστό από τις λιχουδιές που μαγειρεύεις, όπως αυτά τα υπέροχα λαζάνια!
Συνέχισε έτσι,γλυκιά μας Ερμιόνη!
Φιλάκια!
Ερμιόνη μου είσαι ένας άνθρωπος πολύ γλυκός, χαρισματικός, σε εκτιμώ πάρα πολύ και χαίρομαι ακόμη περισσότερο που σε γνωρίζω συνεχώς και καλύτερα μέσα απο το γραπτό σου λόγο.Απο τη πρώτη στιγμή σε ξεχώρισα για την αξιοπρέπειά σου και επειδή το blogging είναι κάτι προσωπικό ο κάθε blogger εκφράζεται όπως νιώθει.Είμαι σίγουρη πως δε θα το μετανιώσεις, μη νιώθεις έτσι.Εγώ λατρεύω το τρόπο της γραφής σου, μου αρέσουν πάρα πολύ οι εισαγωγές σου, είναι ευπρεπείς, δε προσβάλεις κανένα, είναι αληθινές και γεμάτες συναισθήματα. Τώρα για τη συνταγή τι να πω…είναι καταπληκτική!Πολύ ευχαρίστως θα έτρωγα και δεύτερο κομμάτι!
Φιλάκια πολλά!!!
Το μπλογκ σου έχει ενα ιδιαιτερο χρώμα ,μια ζεστασια και μια φιλική ατμόσφαιρα ,εγω προσωπικα ζω την κάθε αναρτηση και νομιζω οτι σας ξερω οικογενιακως,να είσαι παντα έτσι όπως είσαι…το φαγητό τέλειο και εμφανισιακα και φαντάζομαι πεντανοστιμο,πολλά φιλιά.
Δεν είναι υπερβολή να πω για μια άλλη φορά πόσο εκτιμώ την Ερμιόνη και τα γραπτά της.
Ξεκίνησα να γράφω για προσωπικούς λόγους δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Σε σένα εκτιμώ πολλά από τα προσωπικά μέχρι τα μαγειρικά τα φωτογραφικά όλα!!
Πολλά φιλιά
Εμένα μου αρέσουν και οι συνταγές σου και αυτό που βγάζεις γράφοντας. Γενικά μου αρέσει το μπλογκ σου πολύ κι εσυ βγάζεις έναν πολύ αξιοπρεπή χαρακτήρα που μου ταιριάζει.
Η συνταγή δείχνει πάρα πολύ νόστιμη! Αν βάλουμε προσρασμένα λαζάνια δεν θα είναι καλά; Είναι απαρα’ιτητο άραγε να τα βράσουμε;
Θα συμφωνήσω πως η προσωπική σφραγίδα του συγγραφέα κάνει ένα blog να ξεχωρίζει. Όταν ένας αναγνώστης προσπερνάει αυτά που γράφω με ειλικρίνεια μέσα από την ψυχή μου και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι οι συνταγές, πιστεύω πως κάτι δεν έχει πάει και τόσο καλά, μια και -για μένα τουλάχιστον- ο παράγοντας ανθρώπινη επικοινωνία (ναι, έστω και μέσα από ένα πληκτρολόγιο) είναι το πιο σημαντικό στο blogging και στο internet γενικά.
Το γεγονός πως μέχρι τώρα δε σχολίασα καθόλου τα νόστιμα λαζάνια, δείχνουν φαντάζομαι πόσο πολύ μ’ αρέσει που μοιράζεσαι μαζί μας τις σκέψεις σου και φυσικά δε χρειάζεται να ευχαριστείς εσύ εμάς αλλά εμείς εσένα! :)
Πολλά πολλά φιλιά!!
Μα, εκτός από τις συνταγές σε έχουμε ξεχωρίσει και για αυτόν ακριβώς το λόγο. Για τα λίγο πιο προσωπικά σου! Αλλιώς θα έπαιρνα απλά ένα περιοδικό.. εδώ είναι σαν να πηγαίνω στο σπίτι μιας φίλης, μου λέει λίγο τα νέα της και μου περιγράφει την τελευταία συνταγή της..τι πιο ωραίο; Συνέχισε έτσι!
Φιλάκια!
Ερμιονάκι μου, προσυπογράφω το σχόλιο της Ελενας. Ξέρεις πόσο σε εκτιμούμε και ποσο μας αρέσουν οι συνταγές σου !!! Μακάρι να είχαν όλοι εστω λίγη απο την αξιοπρέπεια σου !!!
σε φιλώ πολυ πολύ και φεύγω παίρνοντας μια μεεεεγάλη μερίδα για να την απολαύσω μια και είναι ….μια ώρα δύσκολη του μεσημεριου η ώρα !!!χιχιχι
Κάποτε, συζητώντας με μια παρέα φίλων άσχετων με το blogging, μου είπαν ότι όταν ψάχνουν στο internet μια συνταγή, προσπερνάν τα ψυχολογικά-προσωπικά του κάθε blogger, και πάνε κατ’ ευθείαν στην ίδια την συνταγή.
Αυτό να σου πω την αλήθεια με επηρέασε λίγο, γιατί σκέφτηκα ότι όσο όμορφο και αν είναι για εμάς τους bloggers το να μοιραζόμαστε μέσα από τις συνταγές μας και προσωπικές εμπειρίες, οι εμπειρίες αυτές αφήνουν αδιάφορους τους περισσότερους αναγνώστες μας, οι οποίοι ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την ίδια την συνταγή.
Ομως το blogging είναι κάτι το πολύ προσωπικό, και θεωρώ ότι ο κάθε blogger θα πρέπει μέσα από αυτό να εκφράζεται ακριβώς όπως νοιώθει και να μοιράζεται όσα αυτός θέλει, γιατί τα blogs μας τα έχουμε για να μας δίνουν χαρά και να μοιραζόμαστε το μεράκι μας μέσα από αυτά, όχι για να μας καταπιέζουν.
Εμένα προσωπικά Ερμιονάκι μου μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής σου, είσαι πάντα ευγενική και αξιοπρεπής, δεν προσβάλλεις ποτέ κανέναν, και τα κείμενά σου αποπνέουν πάντα χαρά και αισιοδοξία, πράγμα πολύ σημαντικό!
Για τις υπέροχες συνταγές σου δεν το συζητάω, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται!
Αντε, με όλα αυτά που έγραψα πείνασα, πάω να σερβιριστώ μεγάλη μερίδα από τα υπέροχα λαζάνια σου!
Φιλιά πολλά, καλή βδομάδα!
Εγώ διαβάζοντας το blog σου νιώθω σαν να πίνουμε καφεδάκι και να συζητάμε, σαν να είμαστε φίλες. Μου αρέσει πολύ που πίσω από την οθόνη είναι μια φίλη, μια γυναίκα που έχει ζωή, οικογένεια, χαρές και λύπες, και όχι απλά μια σκέτη συνταγή. Αν μου αρκούσε μια συνταγή, θα διάβαζα τον τσελεμεντέ. Κάθε φορά που βλέπω καινούργια ανάρτηση κάθομαι να διαβάσω με ενδιαφέρον τα νέα σου και σε φαντάζομαι να μαγειρεύεις την κάθε συνταγή για το οικογενειακό τραπέζι και ύστερα σκέφτομαι πώς θα δοκιμάσω τη συνταγή σου ή θα υιοθετήσω κάποια ιδέα σου στη μαγειρική μου.
Btw λατρεύω τα λαζάνια. Ξεκίνησα να τα μαγειρεύω σχετικά πρόσφατα, αλλά έχω ήδη δοκιμάσει κάμποσες συνταγές και η δική σου είναι η επόμενη.
:-))) το προσωπικό ύφος είναι αυτό που μας κάνει να (σε) ξεχωρίζουμε και ενδεχομένως και εσύ να ξεχωρίζεις κάποιους άλλους ανάμεσά σε όλους τους bloggers.
Είναι πάντα η “προσωπική” σφραγίδα που κάνει την διαφορά, σε συνδυασμό με την όλη παρουσίαση…
Είμαι σίγουρη πως αυτός εκτιμούμε όλοι όσοι σε διαβάζουμε, Ερμιόνη μου.
Όσο για την σημερινή σου συνταγή, αν μου φυλάξεις ένα καλό κομμάτι, θα γράψω κι’ άλλα ακόμη ωραία και θετικά, γιατί κάποιες φορές “χρηματίζομαι” σε είδος για τις υπηρεσίες μου :-))))
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Magda που γράφει παραπάνω. Κι εμένα πολύ περισσότερο μου αρέσει αυτή η προσωπική γραφή παρά η απλή παράθεση συνταγών (χωρίς βέβαια να υποτιμούμε τις υπέροχες συνταγές/φωτογραφίες σου!). Υπάρχουν κάποια άτομα που παρακολουθώ τακτικά μέσω των blogs τους με τα οποία νιώθω ότι έχω μία (ας μου επιτραπεί η έκφραση)φιλική σχέση, παρόλο που δεν γνωριζόμαστε από κοντά. Δεν είναι αυτό πολύ όμορφο?
Αυτό το προσωπικό ύφος είναι που εκτιμώ σε σένα Ερμιόνη. Δεν βρίσκω άλλο λόγο για να παρακολουθώ ένα blog, μαγειρικής ή μη.
Είναι πολύ όμορφο όταν άνθρωποι σου εκμυστηρεύονται πράγματα ενώ σε έχουν γνωρίσει μονάχα μέσω του blog σου. Μου συμβαίνει και μένα και με αγγίζει βαθύτατα κάθε φορά.
Να’ σαι καλά! Σε φιλώ!
Ερμιονη μου εισαι απιστευτα γλυκεια και εμενα μου αρεσει που εισαι ανοιχτη και ανεπιτηδευτη γιατι δεν τους μπορω τους δηθεν!
Κανε αυτο που λεει η καρδια σου και δεν θα το μετανοιωσεις!
Τι να πω για το φαγακι σου!!! Το λατρεψα! Λαζανια, ντοματες και τυρια, οτι πιο απλο και νοστιμο! Κρατα μου μια μεριδα, γιατι με 2 αντρες που δεν συμπαθουν τα τυρια, λιγο χλωμο το βλεπω να το φτιαξω, παρ’ ολο που θα το ηθελα πολυ!
Καλη εβδομαδα!
Φιλακια!
Ερμιόνη μου γλυκιά μου χαζομαμά χαίρομαι πολύ που μοιράζεσαι μαζί μας προσωπικές σου εμπειρίες και τόσα άλλα πράγματα και σε γνωρίζουμε κάθε φορά λίγο καλύτερα!!!
Μου αρέσουν και οι αλλαγές που έκανες στο blog!!
Τώρα για την συνταγή τι να πω ζωγράφισες για άλλη μια φορά!!!!!
Φιλάκια πολλά
Εγώ πάντως πιστεύω οτι το χεις πολύ ΚΑΙ με τον γραπτό λόγο και κάθε φορά ανυπομονώ να ανεβάσεις συνταγή για να διαβάσω αυτά που την προλογίζουν. Καλημέρα Ερμιόνη :)))))