Πάργα, Κέρκυρα και Λευκάδα

3,6K

Οι διακοπές μας σε Πάργα, Κέρκυρα και Λευκάδα! Οι προτάσεις μας για φαγητό, δραστηριότητες και αξιοθέατα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Η Πάργα

Με τα πολύχρωμα σπιτάκια χτισμένα αμφιθεατρικά, τα λιθόστρωτα γραφικά σοκάκια, τα καταγάλανα νερά, τους απέραντους ελαιώνες, τα θρυλικά κάστρα που αγναντεύουν τη θάλασσα και την απολαυστική περαντζάδα!

Η Κέρκυρα

Με τα γραφικά χωριουδάκια, τα μεγαλοπρεπή παλάτια, τα απόρθητα φρούρια, τα ρομαντικά καντούνια, τις τοξωτές στοές, τις εντυπωσιακές εκκλησίες, τις απίθανες παραλίες, τη μοναδική γαστρονομία, την αρχοντική ομορφιά και την πλούσια ιστορία.

Η Λευκάδα

Η πάντα αγαπημένη έστω και για μια τριήμερη απόδραση… με τα ανεπανάληπτα τιρκουάζ νερά, τα πεύκα που υποκλίνονται στα κύματα, τους ευγενικούς ανθρώπους, τα πανέμορφα ορεινά χωριά, τους καταρράκτες και τις μοναδικές γεύσεις.

Και όλα όσα δεν θέλω να ξεχάσω από τις φετινές μας διακοπές.

Τη θέα από το δωμάτιο μας στην Πάργα.

Τις αμέτρητες ιστορίες από την ελληνική μυθολογία που διηγηθήκαμε στα κορίτσια.
Θυμάστε αλήθεια αυτό το τραγούδι; Εμείς το θυμηθήκαμε κατά τη διάρκεια των διακοπών. Και το τραγουδήσαμε ξανά και ξανά!

Την αναζωογονητική βουτιά στα θρυλικά νερά του Αχέροντα, του ποταμού της θλίψης.

Τη «βαρκαρόλα», το εντυπωσιακό έθιμο που αναπαριστά την επιστροφή των Παργινών στην ελεύθερη πλέον Πάργα.

Τα φίνα παγωτά και τα υπέροχα frozen yogurt του Magic Cream.
Αδυναμίες μας το παγωτό σοκολάτα-πορτοκάλι και το frozen yogurt με γεύση φράουλα, σερβιρισμένο με ρευστή bitter σοκολάτα και πολύχρωμα κας κας!

Τις ρόδες και τα σπαγκάτα.

Την ομορφιά της Πάργας, κάθε στιγμή της ημέρας, από οποιαδήποτε οπτική γωνία.

Την περιήγησή μας στον κόσμο της παργινής ελαιοπαραγωγής. Στο Μουσειακό χώρο Ελιάς και Γευσιγνωσίας Paragaea, παρακολουθήσαμε τη διαδικασία παραγωγής ελαιολάδου σε μηχανοκίνητο ελαιοτριβείο και γευτήκαμε -άριστης ποιότητας- προϊόντα και παράγωγα ελιάς.

Τις βουτιές των κοριτσιών από τους ώμους του Κωστή αλλά και από την προβλήτα στο Σαρακήνικο.

Το αξιόλογο φαγητό του Porto Lichnos, με τη φανταστική θέα στην ομώνυμη παραλία.

Την εκπληκτική τυρόπιτα στην ταβέρνα Αγκάλη, στην Πέρδικα. Και το σουβλάκι κοτόπουλο. Και το χελιδόνι που μας έκανε παρέα όση ώρα γευματίζαμε.

Την Ισμήνη να κάνει flying fox και να γελά δυνατά, με αυτό το κελαρυστό γέλιο που τόσο τη χαρακτηρίζει.

Το σπήλαιο της Αφροδίτης, όπου κατά το μύθο κολυμπούσε στα νερά του η θεά. Το επισκεφτήκαμε ως άλλοι πειρατές (έστω και με ποδήλατο θαλάσσης).

Το γραφικό χωριουδάκι του Αφιώνα και την υπέροχη, πανοραμική θέα από το Porto Timoni.

Το ότι νιώθαμε λιγάκι σαν τον Ιντιάνα Τζόουνς, καθώς περιπλανιόμασταν στο εσωτερικό του κάστρου του Αλή Πασά (θυμηθείτε τη σκηνή από τη δεύτερη ταινία).

Το Λούκυ, το 17χρονο σκυλάκι που συναντήσαμε καθώς ανηφορίζαμε (κάποιοι από εμάς με πολύ κόπο ομολογουμένως) προς το Ενετικό Κάστρο της Πάργας.

Την απόκοσμη ομορφιά της υπόγειας αίθουσας του νεκρομαντείου της Εφύρας.

Το παράξενο μαμούνι στο Λύχνο. Το χελιδονόψαρο στον Αρίλλα. Το αλογάκι της Παναγίας έξω από το δωμάτιό μας.

Την απόφαση της Ισμηνούλας να ακολουθήσει τα χνάρια της αδερφής της και να γίνει και αυτή μια μικρή μπαλαρίνα. Για να δούμε…

Το παιχνίδι με τις σκιές μας στο Παλαιό Φρούριο.

Τις δημιουργίες μας στην άμμο… τα κάστρα, τα κεφτεδάκια, τα γοργονάκια.

Τις αγαπημένες μας πράσινες διάφανες πέτρες που μαζέψαμε και φέτος.

Τον πυρετό που ανέβασε η Ισμηνούλα λίγο μετά την άφιξή μας στην Κέρκυρα.

Τη λειτουργία στο Duomo.

Τις καμάρες, τις υπέροχες πλατείες, τα παλιά αρχοντικά, τα μεγάλα φανάρια, τα εντυπωσιακά ψηλά κτίρια, τα περίτεχνα καμπαναριά, τα μαγαζάκια με τις πανέμορφες χειροποίητες κατασκευές από ξύλο ελιάς, τα λουλουδιασμένα μπαλκόνια, τις απλωμένες μπουγάδες.

Τα ζωάκια που είδαμε στο ενυδρείο στην Παλαιοκαστρίτσα: γαρίδες, κάβουρες, κολοχτύπες, σαργούς, καραβίδες, αστερίες, κέφαλους, ροφούς, τσιπούρες, λαβράκια, χταπόδια, σμέρνες, σκορπίνες, χελώνες, βατράχια, φίδια, κροκόδειλους, χαμαιλέοντες, ιγκουάνα. Και αρκετά ακόμα που δεν θυμάμαι :)

Τον ενθουσιασμό μας όταν συνειδητοποιήσαμε ότι το δωμάτιό μας στην Κέρκυρα είναι ακριβώς απέναντι από τον αεροδιάδρομο.

Τις αμέτρητες φορές που ακούσαμε αυτό το τραγούδι.

Τους απέραντους ελαιώνες, τα πανέμορφα φυσικά τοπία σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε και του πράσινου, τα πανύψηλα δέντρα, τις μαγευτικές σπηλιές, την πυκνή βλάστηση, τα επιβλητικά, απόκρημνα βράχια.

Τις κόντρες με τα τζιπάκια στη Σπιανάδα.

Το σουβλάκι με την πικάντικη κόκκινη σάλτσα και το δροσερό τζατζίκι που φάγαμε στη Thalassa, στον Άη Γόρδη.

Την ομορφιά του καταπράσινου Μον Ρεπό, με το νεοκλασικό παλάτι, την απέραντη θέα στη θάλασσα και τα φαρδιά μονοπάτια.

Τα ενδιαφέροντα εκθέματα στο Μουσείο Θαλάσσης στις Μπενίτσες. Κοχύλια (ανάμεσά τους τα σπάνια Cypraea Fultoni και Melo amphora), σφουγγάρια, κοράλλια, όστρακα, καρχαρίες και ένας σκελετός φάλαινας, είναι μερικά μόνο από αυτά!

Το ασταμάτητο γέλιο των κοριτσιών στο υδάτινο πάρκο Aqualand. Και τον ενθουσιασμό του Κωστή βγαίνοντας από το Black Hole.

Την υπομονή του Κωστή και των μικρών κυριών κάθε φορά που ήθελα να φωτογραφίσω όλες τις νοστιμιές -ήταν και πολλές- προτού τις δοκιμάσουμε.

Το μικρό και όμορφα διαμορφωμένο La Tavola Calda, κρυμμένο σχεδόν σε ένα καντούνι κοντά στην πλατεία Γκίλφορδ.

Τις δροσερές σαλάτες και τις απίθανες μακαρονάδες του La Famiglia.
Λάτρεψα τα rigatoni del Pollarolo με φρέσκο κοτόπουλο, φασκόμηλο, μαυροδάφνη και sour cream.

Τα παγωμένα νερά του Αγίου Γεωργίου Πάγων.

Την κυρά-Μάρω, την εξημερωμένη αλεπού που συναντήσαμε στην Παλιά Περίθεια. Και για να χρησιμοποιήσω τα ακριβή λόγια της Ιφιγένειας, «συναντήσαμε αλεπού ξημερώματα»!

Τις ατελείωτες βόλτες στα γραφικά καντούνια της Παλιάς Πόλης.

Το μεγαλοπρεπές Αχίλλειο με τον υπέροχο κήπο, τα πάμπολλα αγάλματα αρχαϊκού τύπου και τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες.

Το χειροποίητο παγωτό στον ιστορικό και γεμάτο κόσμο Παπαγιώργη. Εξαιρετική και ιδιαίτερη η γεύση «Παπαγιώργης».

Τα κρυστάλλινα, διαυγή νερά του Αρίλλα, της Κερασιάς, του Αγίου Νικήτα.

Τις real ale μπύρες της Κερκυραϊκής Μικροζυθοποιίας. Τα κορίτσια ενθουσιάστηκαν με την Ionian Ginger Ale.

Το πεντανόστιμο σοφρίτο που φάγαμε στην ταβέρνα Boulis στους Λάκωνες.

Το κουκλίστικο διαμέρισμα μας στη Villa Elenia στους Τσουκαλάδες, με τα ψηλά ξύλινα ταβάνια, την όμορφη διακόσμηση σε λευκές και γαλάζιες αποχρώσεις, τους φιλόξενους ιδιοκτήτες και το χαριτωμένο σκυλάκι τους, τη Λούλου!

Τη συγκλονιστική θέα από τη βεράντα της Ράχης στην Εξάνθεια και τις πολύ καλές γεύσεις που απολαύσαμε εκεί.

Το ξύλινο σπαθί που επέλεξε η Ισμηνούλα ως δώρο για τη γιορτή της.

Το πρωινό στο μπαλκόνι του δωματίου μας, με την άπλετη θέα στο χωριό και το Ιόνιο πέλαγος, αλλά και τις υπερνόστιμες πίτες από το «Πλαστήρι».

Το μοναδικό τοπίο στο ακρωτήρι Λευκάτας, με το φάρο Δουκάτο και τους λευκούς απόκρημνους βράχους που αναδύονται από τη θάλασσα.

Τη μάχη του Κωστή με τα πελώρια κύματα στο Κάθισμα. Και μένα να σκέφτομαι ότι έχω 3 παιδιά.

Τα ανεπανάληπτα τιρκουάζ νερά στο Πόρτο Κατσίκι. Τα κορίτσια να τραγουδούν το «Ξημερώματα» μαζί με τους τουρίστες και τον Κωστή να με κοιτά έντρομος.

Την καμαρωτή Λολίτα και τον αξιαγάπητο -δεν σταματούσε να τρώει- Μπίλυ, δύο από τα άλογα της καλά οργανωμένης φάρμας Aramis στην Απόλπαινα.

Την Ιφιγένεια να πατά σταφύλια στη γιορτή τρύγου και κρασιού. Τις κοπέλες του μουσικοφιλολογικού ομίλου Καρυάς να χορεύουν με τέντζερη στο κεφάλι, ντυμένες με τις παραδοσιακές λευκαδίτικες φορεσιές.

Την περιήγησή μας στην ορεινή και καταπράσινη Καρυά. Με τα φημισμένα κεντήματα και την πλατεία με τα υπεραιωνόβια πλατάνια. Την τόσο ευγενική κυρία Παναγιώτα που μας πρόσφερε ολόφρεσκα αυγουλάκια από τις κοτούλες της. Τη δροσερή σαλάτα και τους αφράτους κολοκυθοκεφτέδες στο Παρδαλό Κατσίκι.

Την τσιγκολελέτα στην προκυμαία.

Τη βόλτα μας στη μαρίνα με τα αναρίθμητα σκάφη.

Τη θαυμάσια θέα και την ηρεμία στη Μονή Φανερωμένης.

Τις μικρές, απλές, χαρούμενες στιγμές. Τις αγκαλιές. Τα χαμόγελα. Τις πόζες όλο τσαχπινιά. Τις ζωγραφιές που μου χάρισαν.

Τα γεμάτα ζωντάνια και ευτυχία μάτια. Τους ανέμελους χορούς στη μέση της πλατείας, του καντουνιού, πάνω στο βαρκάκι, μέσα στην ταβέρνα.

Καλό φθινόπωρο να έχουμε!