3 χρόνια tastes, σκέψεις και δωροθεσία

1,9K

3 χρόνια tastes και τα συναισθήματα είναι ανάμικτα.
Χαρά πολλή ανάμικτη με άλλη τόση κούραση, ενθουσιασμός μαζί με σκέψεις και προβληματισμούς για τα επόμενα βήματα.

Η πιο συχνή ερώτηση που δέχομαι από φίλους, συγγενείς, φίλες bloggers και αναγνώστριες είναι πώς τα προλαβαίνω όλα.
Δεν τα προλαβαίνω. Αυτή είναι η απάντηση. Δεν προλαβαίνω να κάνω όλα όσα θέλω, να περάσω όσο χρόνο θέλω με τα άτομα που αγαπώ, να κοιμηθώ μέχρι να χορτάσω ύπνο, να ασχοληθώ περισσότερο με δραστηριότητες που με ευχαριστούν, να καθαρίσω το σπίτι μου πατόκορφα και να είμαι επιτέλους ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα.

Και αυτά που προλαβαίνω να κάνω δεν τα κάνω καλά ή έστω δεν τα κάνω με τον τρόπο που θα ήθελα. Κάνω πολλά λάθη ως άτομο, σύζυγος, μαμά, κόρη, φίλη, εργαζόμενη, νοικοκυρά και blogger. Αρκετά συχνά χάνω τις ισορροπίες μου και δυσκολεύομαι να τις ξαναβρώ. Ζω με ένα μόνιμο άγχος να προλάβω -έτσι γενικά και αόριστα- και έρχονται στιγμές που νιώθω ότι καταρρέω κάτω από το βάρος των ευθυνών και των υποχρεώσεων που έχω αναλάβει.

Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι δεν χαίρομαι για το blog μου ή ότι δεν είμαι περήφανη για τη μέχρι στιγμής πορεία του. Τουναντίον. Θέλω μόνο να είμαι ειλικρινής απέναντι σε σας και απέναντι σε μένα. Γιατί οι ειλικρινείς σχέσεις είναι οι πιο ουσιαστικές και αληθινές. Αυτές που αντέχουν στο χρόνο και τις δυσκολίες.

3 χρόνια tastes λοιπόν και παρά τις όχι και τόσες λίγες φορές που σκέφτηκα να εγκαταλείψω το food blogging για να εξοικονομήσω χρόνο και ενέργεια, είμαι ακόμα εδώ.
Με διάθεση να μαγειρέψω και να μοιραστώ όχι μόνο τα φαγητά, αλλά και όλες τις σκέψεις, τα όνειρα, τις απορίες, τα άγχη και τις ιστορίες καθημερινής τρέλας που τα συντροφεύουν.

Καθώς έφτιαχνα τα κολάζ με τις φωτογραφίες όλων όσων μαγειρεύτηκαν και παρουσιάστηκαν στο blog τη χρονιά που πέρασε, συγκινήθηκα. Τόσα πιάτα, τόσες ιστορίες, τόση αγάπη. Μακάρι να μπορούσαν να είναι περισσότερα, αλλά πιστέψτε με δεν είναι εύκολο.

Τα γενέθλια είναι μια καλή αφορμή για καινούριους στόχους.

Αποτελούν μια φρέσκια αρχή, μια μοναδική στιγμή που αισθανόμαστε αρκετή αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση ώστε όλα να μοιάζουν δυνατά.

Τι θα ήθελα λοιπόν για μένα και το blog μέσα στον επόμενο μαγειρικό χρόνο:

• Να βελτιωθώ στη φωτογραφία και το styling φαγητού
• Να παρακολουθήσω 3 τουλάχιστον σεμινάρια μαγειρικής/ζαχαροπλαστικής
• Να δοκιμάσω 5 τουλάχιστον υλικά που δεν έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα
• Να βελτιωθώ στη διακόσμηση των γλυκών μου
• Να αφιερώνω περισσότερα από 10’ στη φωτογράφηση κάθε πιάτου
• Να οργανώσω περισσότερες δωροθεσίες
• Να φιλοξενηθεί το blog σε κάποιο περιοδικό σχετικής ύλης
• Να εμφανίζομαι σε περισσότερα μαγειρικά δρώμενα. Τη χρονιά που μας πέρασε κατάφερα να πάω μόλις σε 3, με πιο πρόσφατο το φεστιβάλ Ευ Ζην που διοργανώθηκε αυτή την Κυριακή και στο οποίο είχα τη χαρά να μαγειρέψω μαζί με την ομάδα Food4Good και πολλές ακόμα αγαπημένες φίλες bloggers τις οποίες χάρηκα τόσο που είδα.

Σας ευχαριστώ!

Έκανα τον απολογισμό και έθεσα τους στόχους μου.
Αυτό που απομένει είναι να σας ευχαριστήσω. Για όλα. Και να σας πω ότι είστε ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους είμαι ακόμα εδώ.

Το δώρο που επέλεξα να σας προσφέρω στα φετινά μας γενέθλια είναι μια παγωτομηχανή.

Λατρεύω τα παγωτά και το ίδιο και εσείς νομίζω, οπότε δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι καταλληλότερο.

Για να συμμετέχετε στην κλήρωση, αφήστε το σχόλιο σας σε αυτή την ανάρτηση μέχρι την επόμενη Τρίτη 10 Ιουνίου, μαζί με το όνομά σας και ένα email επικοινωνίας.
Σε περίπτωση που είστε κάτοικος εξωτερικού και κερδίσετε θα σας παρακαλέσω να έχετε υπόψη ότι θα ζητήσω μία διεύθυνση αποστολής στην Ελλάδα, καθώς όλα τα έξοδα επιβαρύνουν την υποφαινόμενη.

Καλή επιτυχία!