Αυτό το εύκολο παγωτό σοκολάτα με μπισκότα Oreo είναι απλά υπέροχο. Έχει ωραία, πλούσια υφή και απίθανη γεύση!
Ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θα ξαναδώσω τα κλειδιά μου στην Ισμήνη.
Προσαρμόστε κατάλληλα την προηγούμενη πρόταση χρησιμοποιώντας το όνομα του δικού σας ενάμισι έτους ζουζουνιού και επαναλάβατε μετά από μένα: ποτέ, ποτέ, μα ποτέ όμως δεν θα (ξανά)δώσω τα κλειδιά μου στον/στην (όνομα παιδιού).
Παρασκευή απόγευμα. Ώρα 15.45. Σε περίπου 15′ θα επιστρέψει η Ιφιγένεια από τον παιδικό σταθμό. Κι εγώ θα την περιμένω. Να με χαιρετήσει μέσα από το σχολικό, να μου χαμογελάσει και να πηδήξει ανυπόμονα στην αγκαλιά μου. Να τη σφίξω όσο πιο πολύ μπορώ και να της πω ότι μου έλειψε.
Έχω μόλις τελειώσει τη φωτογράφιση. Η Ισμήνη κοιμάται στο δωμάτιό της. Της ρίχνω μια τελευταία ματιά και πάω να πάρω τα κλειδιά μου. Που είναι τα κλειδιά μου; Δεν είναι στην τσάντα μου, ούτε στο καλαθάκι της κουζίνας όπου τα βάζω συνήθως. Που τα άφησα; Γιατί δεν μπορώ να θυμηθώ; Που τα είδα τελευταία φορά; Στα χέρια της Ισμήνης.
Χλομιάζω γιατί συνειδητοποιώ ότι τα κλειδιά μου μπορεί να είναι οπουδήποτε μέσα στο σπίτι. Σηκώνω τα μαξιλάρια του καναπέ, κοιτώ κάτω από το τραπεζάκι του σαλονιού, πίσω από τα κομοδίνα του υπνοδωματίου μας, ανοίγω κάθε συρτάρι που υπάρχει μέσα στο σπίτι, ελέγχω ακόμα και τον κάδο του πλυντηρίου. Άφαντα τα κλειδιά.
Ώρα 15.55
Ταχυκαρδία. Οι παλάμες μου έχουν ιδρώσει. Πώς θα ξεκλειδώσω την πόρτα της πολυκατοικίας; Να πάρω τηλέφωνο τη μαμά μου; Δεν θα προλάβει να είναι εδώ τόσο σύντομα. Να βγω στο μπαλκόνι και να πω στον κύριο Αντώνη, τον οδηγό του σχολικού να περιμένει λίγο;
Βγαίνω από το διαμέρισμα. Στερεώνω το χαλάκι της πόρτας με τρόπο ώστε να μην κλείσει. Και αν κλείσει; Πώς θα μπω στο σπίτι; Δεν θα κλείσει, δεν θα κλείσει, ηρέμησε. Οκ κάποιος θα είναι στην πολυκατοικία, δεν μπορεί. Η Γεωργία. Ανεβαίνω τρέχοντας 4 ορόφους. Πρέπει να κάνω λίγη γυμναστική γιατί λαχάνιασα. Χτυπώ το κουδούνι επίμονα. Ησυχία. Ξαναχτυπώ. Σε παρακαλώ κάνε να είναι κάποιος μέσα. Η Γεωργία ανοίγει την πόρτα και εγώ της εξηγώ τι έχει συμβεί προσπαθώντας να μη βάλω τα κλάματα. «Η Ισμήνη έκρυψε τα κλειδιά μου και δεν μπορώ να τα βρω. Και δεν έχω τρόπο να ξεκλειδώσω την πόρτα για να βγω να πάρω την Ιφιγένεια που θα έρθει από στιγμή σε στιγμή με το σχολικό».
Μπαίνουμε μαζί στο ασανσέρ. Η αναπνοή μου αρχίζει να επανέρχεται σιγά-σιγά.
Η Γεωργία ξεκλειδώνει την πόρτα και βγαίνουμε έξω. Οι παλάμες μου στεγνώνουν. 1’ μετά εμφανίζεται το σχολικό. Η Ιφιγένεια μου χαμογελά και είναι τόσο γλυκιά. Τη σφίγγω στην αγκαλιά μου.
Το χαλάκι είναι στη θέση που το άφησα. Μπαίνουμε στο σπίτι. Η Ισμήνη -η μικρή μου κατεργάρα- κοιμάται γαλήνια. Το μάτι μου πέφτει σε κάτι που γυαλίζει στο κενό που σχηματίζεται ανάμεσα από την πλάτη του καναπέ και τον τοίχο. Ώστε εκεί έκρυψε τα κλειδιά μου. Δεν θα της τα ξαναδώσω, όσο επίμονα και αν μου τα ζητάει, πάει και τελείωσε.
Μετά από ένα τέτοιο σοκ, τόσες τύψεις και αλλεπάλληλες κρίσεις αυτογνωσίας, το παγωτό σοκολάτα είναι απαραίτητο. Βγάζω το μπολ από την κατάψυξη και περιμένω λίγη ώρα να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Παίρνουμε από ένα κουτάλι με την Ιφιγένεια και απολαμβάνουμε. Μερικές κουταλιές αργότερα, όλα είναι καλύτερα. Η ιστορία μου είχε αίσιο τέλος, οπότε μπορώ να τη σκέφτομαι και να γελάω.
Ένα εύκολο παγωτό σοκολάτα που είναι απλά υπέροχο.
Έχει ωραία, πλούσια υφή και απίθανη γεύση. Χρειάζεται μεγάλη αυτοσυγκράτηση προκειμένου να μην αδειάσω ολόκληρο το μπολ. Στα συν του το γεγονός ότι ετοιμάζεται πάρα πολύ εύκολα. Στα πλην, ότι χρειάζεται παγωτομηχανή. Αλλά ακόμα και αν δεν έχουμε παγωτομηχανή, μπορούμε βεβαίως να φτιάξουμε το παγωτό χρησιμοποιώντας την κλασική μέθοδο με τα χτυπήματα στο μίξερ.
Πρέπει επίσης να πάρω ένα καλό scoop παγωτού. Δεν μπορώ να σερβίρω μία μπάλα της προκοπής. Όλα μου τα παγωτά δείχνουν ατημελώς ατημέλητα.
Εύκολο παγωτό σοκολάτα με μπισκότα Oreo
Υλικά
- 800 ml κρέμα καρύδας την έχουμε τοποθετήσει στο ψυγείο από το προηγούμενο βράδυ
- 160 γρ. ζάχαρη
- 4 κ.σ. κακάο
- 2 κ.σ. λικέρ καφέ
- 10-12 μπισκότα Oreo ψιλοκομμένα
Εκτέλεση
- Βάζουμε όλα τα υλικά εκτός από τα μπισκότα σε ένα μεγάλο μπολ και τα ανακατεύουμε ζωηρά με το σύρμα να ενωθούν.
- Αδειάζουμε το μίγμα στην παγωτομηχανή και ετοιμάζουμε το παγωτό σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή της.
- Μεταφέρουμε το παγωτό σε κατάλληλο σκεύος, προσθέτουμε τα μπισκότα και ανακατεύουμε απαλά. Τοποθετούμε το παγωτό στην κατάψυξη.
- Όταν θέλουμε να το σερβίρουμε, το αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για 20-25′.
22 ΣΧΟΛΙΑ
Ερμιόνη μου το παγωτό σου το έχουμε τσακίσει! Είναι η γλυκιά μας, βραδυνή αμαρτία!!! χι χι χι
Ωχχχχχχχχχχ!!!!!!! Με άγχωσε η ιστορία με τα κλειδιά …εγώ την έπαθα με το κινητό και το έψαχνα δυο ώρες μέχρι που το ανακάλυψα κάτω από το κρεβάτι της Βασιλικούλας!!!!!
Υπέροχο και πανεύκολο το παγωτό σου Ερμιόνη …από κείνα που είναι άκρως εθιστικά!!!
Καλημέρα, καλή εβδομάδα και πολλά φιλιά!!!
Πωπω Ερμιόνη μου, στεναχωρήθηκα πολύ διαβάζοντας για τη περιπέτειά σου, αλά τέλος καλό όλα καλά!Το παγωτάκι σου δείχνει σούπερ, αν το είχα μπροστά μου δε θα έμενε τίποτε!
Φιλάκια πολλά!!!
Αχ αυτα τα πιτσιρικια ,ο εγγονος μου που ειχε μανια με τα κλειδια μας τα εκρυψε πολλες φορες,θα της φυγει μολις μεγαλωσει λιγο η μανια να τα παιρνει,το παγωτο σου φαινεται απολαυστικο,πως θα ηελα να φαω λιγο τωρα με τοση ζεστη θα ηταν μια χαρα,πολλα φιλια ,καλο βραδυ.
Όμορφη συνταγή
Φιλάκια …
Ξέρω το κόλπο με το γάλα καρύδας που το βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει και μετά γυρνώντας το ανάποδα, μένει η κρέμα και όχι το νερό. Γίνεται τέλειο, καλύτερο από σαντιγύ, με την κρέμα καρύδας φαντάζομαι το πράγμα απλουστεύει αφού η κρέμα είναι έτοιμη! Άρα το παγωτό σου θα γίνεται υπέροχο, τι scoop παγωτού μας λες, το βλέπω στη φωτο και ξελιγώνομαι!
Για τα κλειδιά, όπως λέει και η Έλενα, ακόμα χειρότερο είναι να τα έχεις ξεχάσει εσύ και να βιάζεσαι να κατηγορήσεις κάποιον άλλον… η αφηρημάδα ώρες – ώρες κάνει “θαύματα”!
Καλό βράδυ Ερμιόνη και φιλάκια στα ζουζουνάκια σου!
την κρέμα καρύδας που την βρίσκουμε;
Δυστυχώς τα μικρά έχουν τη τάση να χάνουν τα κλειδιά σου όταν τα χρειάζεσαι.
Παρόλο που δεν συμπαθώ καθόλου τα oreo, ομολογώ ότι το παγωτό σου φαίνεται απίστευτα δελεαστικό!
Πολλά φιλιά
Απλά… υπέροχο, κι ας είναι επιμελώς ατημέλητο!Χαχα!
Φιλάκια!
Πώ πώ Ερμιόνη μου!Φαντάζομα τι άγχος θα πέρασες καί τί λαχτάρα!Τέλος καλό όλα καλά ευτυχώς!Τό παγωτό σου φαίνεται πεντανόστιμο!Πού θά βρώ κρέμα καρύδας?Η παρουσίασή σου άπαιχτη!!Καλή εβδομάδα!Φιλάκια!
Το πιο τραγικό ξέρεις ποιο είναι??
Να έχεις κρύψει εσύ τα κλειδιά κάπου, και να μην θυμάσαι που! χα χα χααα
(την έχω πάθει)
Ερμιονάκι μου δεν ξέρω αν το παγωτάκι σου δείχνει ατημελώς ατημέλητο, αλλά δείχνει επιμελώς πεντανόστιμο!!!
Φιλιά πολλά!
@Ελπίδα
Την κρέμα καρύδας τη βρίσκουμε σε μεγάλα σούπερ μάρκετ κορίτσι!
Φιλιά!
Ξέρεις, Ερμιόνη μου, και για μας τις αφηρημένες που δεν έχουμε παιδιά, είναι μεγάλο βάσανο να βγαίνεις και να ξεχνάς στο σπίτι τα κλειδιά σου…Οπότε ένα τέτοιο παγωτό μετά (και πριν δηλαδή) είναι βάλσαμο!
τουλαχιστον ειχε καλο τελος !!! ευτυχως ολα καλα και τα βρηκες τα κλειδια και δν εκλεισε και η πορτα!! χρειαζεσαι διπλη δοση απ αυτο το υπεροχο παγωτο για να τα ξεχασεις ολα!! μπορεις να παρεις ψευτικα κλειδια ασχετα να τα βαλεις σε μπρελοκ και να της τα δωσεις ταχα ειναι δικα της!
Τι μου θύμισες τώρα! Πριν από πολλά χρόνια ο αδερφός μου έκρυψε τα κλειδιά της θείας μας στην γλάστρα με τη φτέρη, αν δεν τα ξέθαβε μόνος του ακόμα εκεί θα ήταν. Το παγωτό φαίνεται πολύ ωραίο, πρέπει να πάρω παγωτομηχανή. Φιλιά.
Ουφ..τελος καλο ολα καλα… Ολοι λιγο πολυ την εχουμε πατησει με τα κλειδια..χεχε.. Η συνταγη υπεροχη.. όμως που την βρισκουμε την κρεμα καρυδας βρε Ερμιονη μου;;; φιλια
Πωπω! Κατάλαβα… Κάθε φορά που θα μου αρπάζει ο μικρός τα κλειδιά (δηλαδή πολύ συχνά), εσένα θα σκέφτομαι… Τι έπαθες κι εσύ βρε κορίτσι μου!
Το απόγευμα πάω για κρέμα καρύδας και το φτιάχνω αμέσως!!!
Όλα τα πιτσιρικάκια έχουν ένα θέμα με τα κλειδιά τελικά!Υπομονή, όταν μεγαλώσουν θα έχουν τα δικά τους χαχα
Το παγωτάκι είναι όνειρο!Κρίμα που δεν έχω κρέμα καρύδας στο σπίτι να το φτιάξω αμέσως!
Τα παγωτα σου δειχνουν καταπληκτικα ετσι κι αλλιως!!!! Το εχουμε ζησει κι εμεις με τα κλειδια…πρεπει να ψαξεις σε ολο το σπιτι γιατι ειναι τοσο ζουζουνια που τα κρυβουν στα πιο απιθανα μερη!!!
Τέλειο και εύκολο παγωτάκι! Υπομονή τα πρώτα 25 χρόνια είναι τα δύσκολα!
Τρομερό το περιστατικό με τα κλειδιά. Φαντάζομαι τι άγχος θα πέρασες. Πότε λοιπόν ξανά τα κλειδιά στην Ισμήνη!!!
Το παγωτό φαίνεται πολύ ωραίο! Διευκρίνησε μου, σε παρακαλώ, ίδιο είναι το γάλα καρύδας με την κρέμα;
Πω πω, αγχώθηκα με την ιστορία των κλειδιών! Φαντάζομαι τον πανικό μου αν συνέβαινε σε μένα και μπαίνω πολύ εύκολα στη θέση σου. Ευτυχώς όλα τακτοποιήθηκαν τελικά και η ηρεμία αποκαταστάθηκε με το νοστιμότατο παγωτάκι σου, βάλσαμο για ταραγμένα νεύρα!