Στριφτή τυρόπιτα με φέτα Κεφαλονιάς, φέτα Καλαβρύτων, κρητική ξινομυζήθρα και φύλλο Ψαχνών που παντρεύεται με τη ρομπόλα San Gerasimo!
Εναλλασσόμενα τοπία, παραλίες με κατάλευκη άμμο ή βότσαλο, σμαραγδένια νερά, βλάστηση που ακουμπά σχεδόν το κύμα, έντονη αύρα πολιτισμού.
Το κοσμοπολίτικο Αργοστόλι και το αντίπαλο δέος, Ληξούρι.
Το πολύχρωμο και γραφικό λιμανάκι του Φισκάρδου.
Η αρχοντική Άσσος με το επιβλητικό βενετσιάνικο κάστρο.
Μύρτος, Πετανοί, Φώκι, Αντίσαμος.
Και το αγαπημένο Δαφνούδι, καλά κρυμμένο και προσβάσιμο από μονοπάτι, εξωπραγματικά όμορφο και ιδανικό για χαλάρωση.
Η βαρκάδα στο λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης, το σπήλαιο Δρογκαράτη, ο Εθνικός Δρυμός του Αίνου με τη μοναδική στον κόσμο μαύρη ελάτη, το Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων, οι Καταβόθρες.
Κάτοικοι «κουρλοί», φιλόξενοι και ευγενικοί, με ιδιοσυγκρασία γεμάτη αντιφάσεις.
Κρεατόπιτα και τυρόπιτα, ολόφρεσκα ψάρια, μάντολες, αμυγδαλόπιτα και η ξακουστή ρομπόλα.
Στη μεγαλόπρεπη Κεφαλονιά περάσαμε τις πρώτες μας διακοπές ως κύριος και κυρία Χ. Και είναι και αυτός ένας από τους λόγους που την αγαπήσαμε πολύ και βαθιά.
Είχαμε μείνει θυμάμαι στον Άγιο Δημήτριο, ένα χωριουδάκι σε μικρή απόσταση από το Ληξούρι. Και στην οικογενειακή ταβέρνα «Φάρος» με την πανοραμική θέα, γνωρίσαμε την παραδοσιακή κουζίνα του νησιού.
Για το μήνα Μάρτη, η Μαρίτα (aka Mrs. WineKingdom) πρότεινε να δοκιμάσω και να εμπνευστώ από το φινετσάτο San Gerasimo.
Ο συνεταιρισμός παραγωγών Κεφαλληνίας ιδρύθηκε το 1982, βρίσκεται στο οροπέδιο των Ομαλών σε υψόμετρο 700 μέτρων και ολοκλήρωσε το οινοποιείο το 1987.
Η ρομπόλα είναι λευκό κρασί Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) που παράγεται αποκλειστικά στην Κεφαλονιά και αποτελεί ένα από τα αδιαμφισβήτητα διαμάντια του ελληνικού αμπελώνα.
Το San Gerasimo μας κέρδισε γρήγορα, από την πρώτη κιόλας γουλιά, χάρη στο φρέσκο χαρακτήρα και τα μεθυστικά αρώματα που ταξιδεύουν στο θαλασσινό κλίμα του νησιού.
Στο ποτήρι αχυρόξανθη λαμπερή απόχρωση. Εκρηκτικό αρωματικό μπουκέτο, με το γκρέιπφρουτ και το ροδάκινο να αναμειγνύονται με νότες γιασεμιού και φρέζιας, ενώ στο υπέροχο σύνολο έρχεται να προστεθεί η λεπτή γλυκύτητα του μελιού.
Ισορροπημένη τραγανή οξύτητα και μακρά επίγευση που ολοκληρώνει την απόλαυση, αφήνοντας ένα δροσερό τελείωμα.
Το San Gerasimo συνοδεύει εξαιρετικά πιάτα με σολομό, μακαρονάδα θαλασσινών, καβουροσαλάτα, ζυμαρικά με λευκές σάλτσες, πουλερικά, κεφαλονίτικη κρεατόπιτα, πιπεριές γεμιστές με τυρί και λευκά τυριά.
Εμείς το ταιριάξαμε με στριφτή τυρόπιτα σε ατομικές βερσιόν.
Για τη γέμιση χρησιμοποίησα φέτα Κεφαλονιάς, η οποία είναι αλμυρούτσικη, αρκετά πιπεράτη, με μέτρια σκληρότητα και πλούσια βουτυράτη γεύση.
Χρησιμοποίησα επίσης φέτα Καλαβρύτων, ξινομυζήθρα Κρήτης και ψαχνιώτικο φύλλο κρούστας.
Και κάπως έτσι, όμορφα και λιτά, λίγη από τη νοστιμιά της πατρίδας μας χώρεσε σε ένα και μόνο πιάτο.
Για το τέλος, σας έχω τα αποτελέσματα που προηγούμενου διαγωνισμού με δώρο το βιβλίο «Τα καλύτερα νηστίσιμα της Ντίνας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας. Οι τυχερές αναγνώστριες είναι η Γιώτα, η Μαρία Μαργέλη και η Μαρία Χατζησίμου, οι οποίες άφησαν αντίστοιχα τα υπ’ αριθμόν 13, 36 και 112 σχόλια στη συγκεκριμένη ανάρτηση.
Συγχαρητήρια κορίτσια, θα επικοινωνήσω μαζί σας για τις λεπτομέρειες!
Στριφτή τυρόπιτα
Υλικά
- 400 γρ. φέτα πικάντικη Κεφαλονιάς
- 350 γρ. φέτα
- 250 γρ. ξινομυζήθρα
- 3 αυγά μεγάλα
- 250 ml γάλα φρέσκο
- 3 κ.σ. σιμιγδάλι ψιλό
- φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- 2 κ.σ. σουσάμι
- 10 φύλλα κρούστας
- ελαιόλαδο για το λάδωμα των φύλλων
Εκτέλεση
- Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα και στρώνουμε με λαδόκολλα ένα μεγάλο ταψί.
- Τρίβουμε τα τυριά στη χοντρή πλευρά του τρίφτη και τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ.
- Χτυπάμε με το σύρμα τα αυγά μαζί με το γάλα και τα προσθέτουμε στο μπολ με τα τυριά.
- Ρίχνουμε επίσης το σιμιγδάλι και το πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.
- Στρώνουμε στον πάγκο εργασίας μας ένα φύλλο και το λαδώνουμε καλά. Απλώνουμε λίγη γέμιση κατά μήκος του φύλλου και το τυλίγουμε σε ρολό.
- Το στρίβουμε, δίνοντας του σχήμα σαλίγκαρου και το τοποθετούμε στο ταψί.
- Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για όλα τα υπόλοιπα φύλλα και γέμιση.
- Λαδώνουμε την επιφάνεια και πασπαλίζουμε με λίγο σουσάμι.
- Ψήνουμε τις στριφτές πίτες στην προτελευταία θέση του φούρνου, για 50’ περίπου, μέχρι να ροδίσει όμορφα η επιφάνεια τους.
- Περιμένουμε λίγη ώρα να κρυώσουν και τις απολαμβάνουμε.
10 ΣΧΟΛΙΑ
Πανέμορφη η Κεφαλλονιά αλλά και η τυροπιτούλα μούρλια…
Πολλοί ομορφες εικόνες και το φυλλο της πιτας άπαιχτο!
Μας αναστάτωσες με τις καλοκαιρινές φωτογραφίες, και ακόμα Μάρτης είναι :-)
Καλό βράδυ Ερμιόνη!
κοριτσια να μας ξαναρθετε
Ωραίες φωτογραφίες και ωραίες νοστιμιές Ερμιόνη μου! Μας ξεσήκωσες με όλες σου τις προτάσεις και άντε να μαζευτούμε τώρα και να συγκεντρωθούμε στη δουλειά!
Καλημέρα γλυκιά μου και μου άνοιξες την όρεξη πρωί πρωί! Η Κεφαλλονιά είναι μετά τη Κρήτη το αγαπημένο μου νησί, έχω ζήσει εκεί υπέροχες μέρες, τη πρώτη φορά κάναμε διακοπές εκεί 1 ολόκληρο μήνα!
Αγαπημένο νησί! Υπέροχες φωτογραφίες κι ακόμα πιο υπέροχη η πίτα σου Ερμιόνη μου!! Η ρομπόλα είναι από τα κρασιά που μου αρέσουν πολύ!!!
Συγχαρητήρια στις νικήτριες!!
Φιλάκια & καλό βράδυ!
Αγαπημένη Ερμιόνη την Κεφαλλονιά την έχω στην καρδιά μου, καθώς έχω περάσει τις πιο σπέσιαλ διακοπές της ζωής μου εκεί (κάπου εκεί προέκυψε το Πηνελοπάκι) !! Αλλά και η ρομπόλα είναι από τα αγαπημένα μου λευκά κρασιά!! Σπεύδω να δω τη συνταγή !! Και συγχαρητήρια στις νικήτριες!! Πολλά φιλιά!!
Αγαπημένο νησί η Κεφαλλονιά! Είχα πάει πριν πολλά χρόνια! Τέλειες και οι τυροπιτούλες!! Φιλιά!
Αχ, πατρίδα μου γλυκιά… πόσο σ’ αγαπώ βαθιά!
Καλά βαλτές είστε σήμερα Ερμιόνη μου, Εσύ με τις φωτογραφίες σου από την Κεφαλλονιά και η Κική με τα τσαλέτια (της Κέρκυρας) να με κάνετε να νιώσω περίεργα, Μάλλον πρέπει να το πάρω απόφαση πως η “ρίζα” όσο κι αν δεν υπάρχει στη ζωή μας κάποιος να μας την θυμίζει…είναι πάντα εκεί και μας περιμένει.
Στείλε και προς τα δω μια στριφτή, έτσι για να γλυκάνω τις γλυκό-πικρες αναμνήσεις μου.
Φιλιά πολλά.