Το δικό μου philly cheesesteak

2,7K

Από το καλοκαίρι που δοκίμασα στη Φοινικούντα το philly cheesesteak, ανυπομονούσα για τη σπιτική του εκδοχή. Τη δική μου προσέγγιση του γνωστού σάντουιτς με προέλευση τη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνιας.

Γιατί με ενθουσίασε το philly cheesesteak

• Πρόκειται για ένα απλό, αλλά στ’ αλήθεια υπέροχο πιάτο.
• Που τρώγεται με τα χέρια. Για κάποιο λόγο αυτό πάντα το θεωρώ πλεονέκτημα.
• Οι παραλλαγές του είναι πρακτικά απεριόριστες, ανάλογα με την όρεξή μας και τα υλικά που έχουμε διαθέσιμα.

Η ιστορία πίσω από το πιάτο

Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, το philly cheesesteak δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1930, από τους Pat και Harry Olivieri, ιδιοκτήτες καντίνας hot dog. Μια ωραία ημέρα, ο Pat αποφάσισε να γεμίσει το ψωμάκι του με ψιλοκομμένο κρέας και ψημένα κρεμμύδια.

Την ώρα που απολάμβανε το σάντουιτς του, ένας ταξιτζής το βρήκε επίσης ενδιαφέρον, οπότε ζήτησε να του ετοιμάσουν το ίδιο. Μόλις το δοκίμασε, ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός του ώστε πρότεινε στους Olivieri να σταματήσουν να φτιάχνουν hot dog και να επικεντρωθούν σε αυτό το καινούριο, απίθανο σάντουιτς.

Και αυτό ακριβώς έκαναν.

Στην αρχική του εκδοχή, το philly cheesesteak δεν περιείχε τυρί. Αργότερα προστέθηκε το προβολόνε και η μαγεία ολοκληρώθηκε.

Η δική μου εκδοχή

Η δική μου εκδοχή δεν είναι η αυθεντική. Σκοπίμως. Είναι εν τούτοις πολύ νόστιμη!

Όσον αφορά το κρέας, χρησιμοποίησα μοσχαρίσια σπάλα μιας που είναι μαλακή, χωρίς πολύ λίπος. Αποφάσισα να μαρινάρω το κρέας σε λάδι, λευκό κρασί και μυρωδικά και η γεύση του πραγματικά απογειώθηκε.

Καθώς αγαπώ τα καραμελωμένα κρεμμύδια, δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν από το philly cheesesteak μου. Το ίδιο ισχύει και για τις πιπεριές.

Δεν κατάφερα να βρω προβολόνε, οπότε προμηθεύτηκα μοτσαρέλα. Έχει ήπια γεύση, λιώνει φανταστικά και συμπληρώνει άψογα τη γεύση του κρέατος.

Η αρχική μου σκέψη ήταν να φτιάξω philly cheesesteak wrap. Με τορτίγια δηλαδή, μιας που δεν ήθελα κάτι πολύ ψωμένιο. Στη βόλτα μου στο κοντινό σούπερ μάρκετ, εντόπισα αυτό το πολύσπορο ψωμάκι γερμανικού τύπου και μου φάνηκε ιδανικό για αυτό που είχα στο μυαλό μου.

Η ιδέα να αλειφθούν τα ψωμάκια με τυρί κρέμα (και μουστάρδα) προήλθε από την ίδια την ονομασία του σάντουιτς: philly – Philadelphia – τυρί κρέμα :)

Ιδέες για παραλλαγές

Όπως είπα και παραπάνω, οι ιδέες για παραλλαγές είναι πάμπολλες, ανάλογα με τα υλικά που έχουμε στη διάθεσή μας. Μην διστάσετε λοιπόν να πειραματιστείτε, προσθέτοντας και αφαιρώντας υλικά, μέχρι να καταλήξετε στη δική σας, ονειρεμένη εκδοχή του philly cheesesteak.

Μερικές ιδέες που μου έρχονται στο μυαλό:

• Χρησιμοποιούμε ότι μοσχαρίσιο κρέας μας αρέσει, αρκεί να είναι τρυφερό. Σπαλομπριζόλα, κόντρα, φιλέτο και κιλότο είναι πολύ καλές επιλογές.
• Όσον αφορά το τυρί, εκτός από προβολόνε και μοτσαρέλα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τσένταρ.
• Τα κρεμμύδια δεν λείπουν σχεδόν ποτέ από το philly cheesesteak. Άλλες συνήθεις προσθήκες είναι οι πιπεριές και τα μανιτάρια.
• Μπορούμε να αλείψουμε τα ψωμάκια μας με μουστάρδα, κέτσαπ ή/και μαγιονέζα.

Μπορούμε να καταναλώσουμε το σάντουιτς την επόμενη ημέρα;

Μπορούμε να ακολουθήσουμε κανονικά τη διαδικασία προετοιμασίας μέχρι και το προτελευταίο βήμα. Εάν θέλουμε να καταναλώσουμε το σάντουιτς την επόμενη ημέρα, το αφήνουμε να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Κατόπιν το τυλίγουμε με αλουμινόχαρτο και το τοποθετούμε στο ψυγείο.

Όταν πρόκειται να το καταναλώσουμε, το βγάζουμε από το ψυγείο και το αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για 10-15′. Στη συνέχεια το ψήνουμε μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά του και να λιώσει το τυρί.

Με τι συνοδεύουμε το philly cheesesteak;

Μια απλή πράσινη σαλάτα είναι το ιδανικό συνοδευτικό για αυτό το πληθωρικό σάντουιτς. Αν έχουμε λίγο χρόνο στη διάθεσή μας, φτιάχνουμε και πατάτες τηγανητές (στη δική μας περίπτωση “τηγανητές” φούρνου) και γίνεται έτσι ένας όμορφος χαμούλης στο τραπέζι μας.

Οι ενήλικες θα απολαύσουμε το philly cheesesteak μας με μια παγωμένη μπίρα.

Σας αφήνω με φώτο της σούπερ ζεν Χιονούλας μας.
Όση ώρα πήγαινα και ερχόμουν στην κουζίνα, ανοίγοντας ντουλάπια και προσπαθώντας να διαλέξω τα κατάλληλα props για τη φωτογράφιση, η κυρία ήταν ξαπλωμένη χαλαρά κάτω από το τραπεζάκι του σαλονιού. Kudos!