Λαζάνια με γαλοπούλα και τυριά

3,1K

Τα λαζάνια με γαλοπούλα και τυριά είναι ένα εύκολο πιάτο. Χρησιμοποιούμε απίθανα υλικά για να τα φτιάξουμε, οπότε αρέσουν σε μικρούς και μεγάλους.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά την πρώτη φορά που μαγείρεψα για τον Κωστή.

Καλοκαίρι του 1998, ημέρα Παρασκευή. Η μαμά μου βρίσκεται στο εξοχικό, οπότε έχω το σπίτι όλο δικό μου. Να μια καλή ευκαιρία να εντυπωσιάσω τον Κωστή με τις μαγειρικές μου ικανότητες.

Ελπίζω και εύχομαι να τον εντυπωσιάσω δηλαδή. Οι μαγειρικές μου ικανότητες δεν έχουν δοκιμαστεί πραγματικά. Προς το παρόν είναι λίγα και απλά αυτά που μπορώ να φτιάξω. Ωραίες σαλάτες, πληθωρικές ομελέτες και αυτά!

Καταρχήν πρέπει να καταλήξω στο μενού. Καθώς μιλάμε για ένα πλήρες γεύμα πρέπει να παρουσιάσω ορεκτικό, σαλάτα, κυρίως πιάτο και επιδόρπιο. (Οκ, θα προλάβω όμως;).

Για ορεκτικό θα φτιάξω φλογέρες με ζαμπόν και τυρί. Είναι εύκολες και νόστιμες. Με μικρά περιθώρια αποτυχίας. Ωραία, το ένα πιάτο αποφασίστηκε, μένουν ακόμα τρία!

Πάμε στη σαλάτα. Σαλάτα του σεφ και το μάτι μου λάμπει από ενθουσιασμό! Δεν γίνεται να μην του αρέσει η σαλάτα του σεφ, σωστά;

Πότε ήταν που μου έλεγε πόσο πολύ του αρέσει το τιραμισού; Αγαπημένο επιδόρπιο. Και εύκολο βεβαίως-βεβαίως! Ιδανικό για να κλείσει ένα υπέροχο γεύμα. (Θα προλάβω όμως να το ετοιμάσω;)

Ωραία, μένει να αποφασίσω το κυρίως πιάτο. Ίσως κάτι σε κοτόπουλο; Ή μήπως ζυμαρικά καλύτερα; Διάβαζα τις προάλλες μια συνταγή για κοτόπουλο με πάπρικα. Αν όμως δεν του αρέσει; Δεν αρέσει σε όλους η πάπρικα. Εντάξει, καλύτερα ζυμαρικό.

Εκείνη την Παρασκευή ήμουν όλη μέρα στην κουζίνα. Τηγάνιζα, μαγείρευα, φούρνιζα, δούλευα υλικά με το μίξερ. Την ώρα που ετοιμάζονταν τα φαγητά, διάλεξα ένα ωραίο κεντητό τραπεζομάντηλο. Προσεκτικά τοποθέτησα το σερβίτσιο πάνω στο τραπέζι. Γυάλισα τα ασημένια μαχαιροπίρουνα και τα κολονάτα ποτήρια. Τα ακούμπησα στη σωστή τους θέση.

30′ περίπου πριν την αναμενόμενη ώρα άφιξης του Κωστή, κινιόμουν πανικόβλητη σε τραπεζαρία και κουζίνα. Μόλις που πρόλαβα να κάνω στα γρήγορα ένα ντους και να ετοιμαστώ.

Το κουδούνι χτυπά. (Μα ήταν ανάγκη να έρθει στην ώρα του;) Μαζεύω τα μαλλιά μου αλογοουρά, ρίχνω μια τελευταία ματιά στο στρωμένο τραπέζι. (Ωραία φαίνονται όλα, ελπίζω να του αρέσουν!). Μια ματιά και στον καθρέπτη. (Γιατί έβαλα αυτό το φόρεμα;) Aνοίγω την πόρτα.

Ο μικρός Φλεβάρης ζητά αγάπη και η ανάρτηση αυτή αποτελεί τη συμμετοχή μου στο παιχνίδι.

Αυτά τα λαζάνια με γαλοπούλα και τυριά μοιάζουν αρκετά με εκείνα που είχα μαγειρέψει την Παρασκευή του 1998.

Παραμένουν αγαπημένα και όχι άδικα:

• Έχουν υπέροχη γεύση. Λογικό αν σκεφτούμε τα υλικά που χρησιμοποιούμε: καπνιστή γαλοπούλα, μπέικον, γκούντα, ρεγκάτο, κρέμα γάλακτος, γιαούρτι, τυρί κρέμα. Πραγματικά τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά όταν χρησιμοποιούμε τέτοια υλικά. Τα τυριά λιώνουν όμορφα, η κρέμα δίνει πλούσια γεύση στο φαγτό.
• Ετοιμάζονται εύκολα και γρήγορα. Σε 50′ μπορούμε να τα σερβίρουμε. Και καθώς ψήνονται τα λαζάνια, προλαβαίνουμε να πλύνουμε την κατσαρόλα, το σουρωτήρι και τα μπολ.
• Τρώγονται πολύ ευχάριστα και την επόμενη ημέρα. Σοβαρά τώρα, φτιάξτε παραπάνω ποσότητα για να έχετε.
• Τα λαζάνια με γαλοπούλα και τυριά είναι ιδανικά για έναν μπουφέ. Ή ένα πάρτι. Δεν γίνεται να μην αρέσουν σε μικρούς και μεγάλους.
• Ήταν το πρώτο φαγητό μαγειρεμένο από εμένα που φάγαμε μαζί.