Βίδες με αρακά, ζαμπόν και κρεμώδη λευκή σάλτσα. Απλές, εύκολες και γευστικές ιδανικές για τις μέρες που θέλουμε σπιτικό φαγητό χωρίς κόπο!
Κούραση. Νομίζω ότι εδώ και αρκετό καιρό δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο εκτός από το πόσο κουρασμένη αισθάνομαι, σωματικά, πνευματικά, ψυχολογικά.
Ίσως φταίει η καθημερινή, εξαντλητική συχνά προσπάθεια να αντεπεξέλθω σε αρκετούς και διαφορετικούς ρόλους, να διεκπεραιώσω υποχρεώσεις, να ανταποκριθώ σε ένα πρόγραμμα τόσο “στριμωγμένο” χρονικά, ώστε τις περισσότερες ημέρες κάθε προσπάθεια μοιάζει ανώφελη.
Ίσως φταίει η πεποίθηση; φόβος; σκέψη πως η πορεία της ζωής μου καθορίζεται από “αναγκαστικές” επιλογές που δεν με εκφράζουν αλλά που παράλληλα φοβάμαι να αλλάξω.
Ίσως φταίει η έντονη επιθυμία/ανάγκη για διακοπές, για -έστω και μικρή- αλλαγή της γωνίας με την οποία βλέπω τα πάντα τώρα.
Παραμένω ευγνώμων για όλα όσα έχω, για τα άτομα που γεμίζουν με αγάπη τη ζωή μου, για τα μικρά ή τα μεγάλα που έχω καταφέρει μέχρι στιγμής. Αλλά δεν νιώθω εμπνευσμένη. Δεν νιώθω να έχω συγκεκριμένο στόχο. Ένα κίνητρο, μία ώθηση, κάτι που θα με παρακινήσει να αψηφήσω τους παράγοντες που με κρατούν στάσιμη, καθηλωμένη.
Παράδειγμα. Βρίσκομαι στο χώρο του food blogging από το 2011 (!) και ακόμα δεν έχω αποσαφηνίσει -πρωτίστως σε εμένα- τι σχέδια έχω για το blog, πώς φαντάζομαι εμένα και τα tastes σε 1 χρόνο, σε 5 χρόνια.
Όσο και αν καταλαβαίνω την αναγκαιότητα ύπαρξής τους, τα δομημένα προγράμματα και οι άψογα οριοθετημένοι στόχοι μου προκαλούν δυσφορία.
Μου φαίνεται πιο λογικό, βολικό και ίσως λιγάκι κουλ να αυτοσχεδιάζουμε στην πορεία, ανάλογα με τις υπάρχουσες συνθήκες και ανάγκες.
Είναι όμως μάλλον απίθανο να πατήσουμε καλά και να προχωρήσουμε σταθερά χωρίς κάποιο υποτυπώδες σχέδιο δράσης.
Νιώθω ότι βαδίζω σε κύκλους. Σαν τη γάτα που κυνηγά την ουρά της, χωρίς να καταλαβαίνει τι κάνει και γιατί.
Μέχρι πριν από λίγη ώρα σκεφτόμουν ότι δεν θα δημοσιεύσω αυτή την εβδομάδα.
Μου φαινόταν ότι δεν είχε νόημα. Για ποιον όμως; για εμένα; για εσάς; και ποιο είναι το νόημα; Δεν ήξερα/ξέρω. Και μετά ξεκίνησα να γράφω ένα κείμενο που ίσως μοιάζει ακατανόητο, ίσως οικείο, σίγουρα όχι απαισιόδοξο, απόλυτα αφιλτράριστο.
Το μαγείρεμα εξακολουθεί να καθαρίζει το μυαλό, να βοηθά να σκέφτομαι ή να μη σκέφτομαι, ανάλογα με το τι είναι επιθυμητό μια δεδομένη χρονική στιγμή.
Τώρα τελευταία μάλιστα, διαβάζω τις πολύ παλιές αναρτήσεις του blog, ντρέπομαι λιγάκι αλλά και γελώ με τον τρόπο που έγραφα και φωτογράφιζα, ξαναβάζω τις συνταγές στην κουζίνα, τις διορθώνω αν χρειάζεται και ανανεώνω τις φωτογραφίες (παράδειγμα 1, παράδειγμα 2, παράδειγμα 3).
Και παράλληλα συνεχίζω να ετοιμάζω εύκολα καλοκαιρινά πιάτα, ιδανικά χωρίς κόκκινες σάλτσες (για την Ιφιγένεια), χωρίς άφθονη ποσότητα λιωμένου τυριού (για την Ισμήνη), ελαφριά όσο γίνεται (για τον Κωστή και για το μαγιό μου).
Ζυμαρικά με αρακά και λευκή κρεμώδη σάλτσα έχω φτιάξει στο παρελθόν. Πιστεύω ωστόσο ότι αυτές οι βίδες με αρακά αποτελούν μια σημαντικά βελτιωμένη εκδοχή. Δεν θα τη χαρακτήριζα ελαφριά, αλλά τουλάχιστον είναι εύκολη και εξαιρετικά γευστική, χωρίς κόκκινη σάλτσα ή άφθονο λιωμένο τυρί.
Δύο ερωτήσεις για το τέλος, που θα χαρώ να απαντήσετε:
- Έχετε βρεθεί ποτέ σε παρόμοια με την παραπάνω θέση;
- Τι συνταγές θα θέλατε να δείτε εδώ, λίγο πριν τις καλοκαιρινές διακοπές;
Βίδες με αρακά
Υλικά
- 500 γρ. βίδες
- 200 γρ. αρακάς κατεψυγμένος
- 1 κ.σ. βούτυρο
- 1 κ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 250 γρ. γάλα φρέσκο
- 250 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
- 100 γρ. κεφαλοτύρι τριμμένο
- 6 φέτες ζαμπόν ψιλοκομμένες
- αλάτι, πιπέρι
- μαϊντανός ψιλοκομμένος, για το σερβίρισμα
Εκτέλεση
- Βράζουμε τον αρακά για 20′ περίπου, μέχρι να μαλακώσει. Τον στραγγίζουμε και τον κρατάμε στην άκρη.
- Βράζουμε τα ζυμαρικά σε άφθονο αλατισμένο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους και τα στραγγίζουμε.
- Ζεσταίνουμε το βούτυρο σε αντικολλητική κατσαρόλα σε μέτρια θερμοκρασία. Αφού λιώσει, προσθέτουμε το αλεύρι. Ανακατεύουμε ζωηρά με το σύρμα για λίγα λεπτά, μέχρι να μαγειρευτεί το αλεύρι και να αποκτήσει ένα ωραίο χρυσαφένιο χρώμα.
- Σταδιακά προσθέτουμε πρώτα το γάλα και στη συνέχεια την κρέμα γάλακτος. Μαγειρεύουμε για λίγα λεπτά, μέχρι να πυκνώσει ελαφρά η σάλτσα.
- Αδειάζουμε τα ζυμαρικά σε μια μεγάλη κατσαρόλα. Προσθέτουμε τον αρακά, το κεφαλοτύρι, το καπνιστό ζαμπόν και τη σάλτσα. Ανακατεύουμε απαλά ούτως ώστε να καλυφθούν όλα τα υλικά από τη σάλτσα.
- Δοκιμάζουμε και -αν χρειάζεται- διορθώνουμε τη γεύση με αλάτι και πιπέρι.
- Σερβίρουμε αμέσως.
21 ΣΧΟΛΙΑ
σε νιωθω….. οτι και να κανεις σιγουρ αθα ειναι πετυχημενο . καοιες φορες θελουμε εν αμικρο μπρεικ . αγαπω αυτη την μακαροναδααααα θελω ενα πιατοο ! τελεια συνταγη απλη ευκολη για τις ωρες που σε πιανει μεγαλη πεινα κ δν εχεις πολυ χρονο
Την ώρα ακριβώς που θα κάθεσαι και θ’αγναντεύεις τη θάλασσα όλα θα ξεκαθαρίσουν μέσα σου!!! Ευλογημένες τέτοιες στιγμές που ελαφραίνει η ψυχή και δίνονται λύσεις στα…άλυτα!!! Χαλάρωσε και απόλαυσε ότι η ζωή σου προσφέρει απλώχερα!!!
Ερμιόνη μου καλησπέρα! Πρόσφατα πέρασα κι εγώ τέτοια φάση και, τελικά, παρά το γεγονός ότι έκανα σπασμωδικές και άχρηστες κινήσεις που με έκαναν χειρότερα αποφάσισα να το φιλοσοφήσω και να περιμένω τις διακοπές. Μην αγχώνεσαι και δώσε χρόνο στον εαυτό σου να κάνει ό,τι του αρέσει! Κυρίως μην καταπιέζεσαι… εμένα δεν μου βγήκε σε καλό!
Τέλος πάντων, δεν σε φοβάμαι εσένα θα βρείς τον δρόμο σου κι αυτό είναι σίγουρο! Εξάλλου έχεις και τους τρεις καταπληκτικούς βοηθούς σου
Πολλά φιλιά! <3
Αφού έμειναν ολοι ευχαριστημένοι, μια χαρά Ερμιόνη μου!!!
Αυτές οι μακαρονάδες είναι και πιο ωραίες. Αμα έχει μακαρόνια μας αρέσει. Βέβαια η κόρη μου θα έβγαζε τον αρακά…πφφφ…
Για το άλλο ερώτημα.. χμμμ… ίδια φάση κι απο εδώ. Εγώ το ρίχνω πως έφτασε το καλοκαίρι. Πριν βέβαια ήταν που δεν είχε έρθει το καλοκαίρι…δεν ξέρω. Φάση είναι. Οταν έχεις πολλά να κάνεις κάπου το ”χάνεις” λίγο. Λογικο κι επόμενο. Μην κοιτάς άλλους που απλά επικεντρώνονται μόνο σε ένα. Μην ανησυχείς. Νομίζω δεν πρέπει να βάζεις κανόνες ή χρονικά περιθώρια για να κάνεις κάποια πράγματα.
Ολα είναι θέμα διάθεσης. Κι όταν έχεις την διάθεση θα βρεις τη σειρά σου. Ισως τώρα έχουν κάποια άλλα πράγματα σειρά και προτεραιότητα.
Φιλιά πολλά
ΕΡΜΙΟΝΗ ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ! ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΑΣΗ , ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΕΤΟΙΟ. ΘΑ ΠΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ/ΦΙΛΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ ΛΙΓΟ , ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΣΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ. ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΦΑΣΗ, ΜΕ ΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΒΓΑΖΕΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΑΛΛΟΤΕ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΟΧΙ. ΛΟΙΠΟΝ ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΑΜΕΛΕΙΤΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ , ΔΩΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ. . . ΑΥΤΑ. . . . ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ , ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ ΜΕ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΙΑΤΑ . ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΔΩ ! ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΣΑΣ!
Σε διάβασα και κάθε λέξη ήταν λες και περιέγραφες εμένα τους τελευταίους 2 μήνες…..πηγμένη κςι πνιγμένη από τα πάντα…..ελπίζω να το σώσουν οι καλοκαιρινές διακοπές…..ίσως πρέπει να σκεφτώ και κάποιες ριζικές αλλαγές επιτέλους….καλή δύναμη εύχομαι σε όλες μας! Ευχαριστούμε για την ωραία συνταγή, αλλά και για τις σκέψεις που μοιράστηκες μαζί μας……είναι ωραίο να νιώθεις ότι δεν είσαι η μόνη που νιώθεις έτσι….. 💗
Πολύ οικείο το συναίσθημα που περιγράφεις.. Ίσως είναι πολλές οι υποχρεώσεις και λίγο ξεχασμένα τα όνειρά μας.. Η αμφισβήτηση της ζωής που ζούμε είναι το πρώτο βήμα για να την αλλάξουμε. Εύχομαι να συνεχίσεις το food blogging!!
Κι εγώ βιώνω παρόμοια συναισθήματα καιρό τώρα και προσπαθώ πότε να τα αποκωδικοποιήσω και -ίσως- να τα ακολουθήσω και πότε να τα…καταπιέσω, ανάλογα τη διάθεση της κάθε στιγμής και τα υπόλοιπα θέματα που καλούμαι να αντιμετωπίσω στην καθημερινότητα. Δεν έχω καταφέρει να καταστρώσω πλάνο δράσης ακόμα…δεν ξέρω αν θα το καταφέρω και ποτέ… “Σκάνε” καθημερινά τόσα πολλά που χρήζουν ‘αμεσης αντιμετώπισης (πολλά θέματα υγείας στο περιβάλλον μου, οικονομικά αδιέξοδα κλπ) που μοιάζουν τα δικά μου εσωτερικά θέματα να μπορούν να περιμένουν, στην πραγματικότητα δεν μπορούν και θα τα ξαναβρώ λίγο παρακάτω. Χρειάζεται όμως δύναμη, κουράγιο και συνειδητποίηση για να μπουν και αυτά στο τραπέζι. Σου εύχομαι, αν πραγματικά είναι κάτι που το θέλεις, να βρεις την ευκαιρία να το πραγματοποιήσεις. ¨Εχει εξάλλου ήδη τόσα θετικά στη ζωή σου που από αυτά θα πάρεις ώθηση!
Όλα αυτά που περιγράφεις Ερμιόνη μου, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η ” φωνούλα ” μέσα σου, όπου μέσω της ΚΑΡΔΙΑΣ και όχι μέσω του ΝΟΥ, δίνει το παρόν και σου εκφράζει την επιθυμία της να πάει προς νέους ορίζοντες… αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα αλλαγή επί του πρακτέου της καθημερινότητας… Η καρδιά δείχνει το δρόμο… ΑΚΟΥΣΕ ΤΗΝ… ΕΜΠΙΣΤΕΥΣΟΥ ΤΗΝ… ακολούθησε την “καθοδήγησή της”… ίσως σου φανεί άβολο στην αρχή, ο νους θα προσπαθήσει να σε ” σταματήσει” γεμίζοντας σε με ενοχές και μια σειρά από “λογικές σκέψεις και συμπεράσματα”… αφέσου στο βαθύτερο συναίσθημά σου… και θα δεις σιγά-σιγά και χωρίς να έχεις κάνει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ στην καθημερινότητά σου θα νιώσεις πιο ανάλαφρη… “κάτι” θα έχει καθαρίσει το “οπτικό σου πεδίο”…
Φιλιά πολλά,
Ντίνα:)
Αγαπητή Ερμιόνη, θέλω να σε συγχαρώ που παρ όλες τις φροντίδες σου εξακολουθείς να δημοσιεύεις συνταγές σε τακτά χρονικά διαστήματα. Πραγματικά οι συνταγές σου είναι πηγές έμπνευσης για μένα.
Αν νιώθεις την ανάγκη κάποιας αλλαγής σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής σου, αποφάσισε το τώρα.
“Instead of wondering when your next vacation is, maybe you should set up a life you don’t need to escape from.”
~Seth Godin~
Take care and good luck!
Καλησπέρα Ερμιονη μου….είμαι ακριβώς στην ίδια φάση μαζί σου….δεν ξέρω πως να βγούμε απο αυτή την κατάσταση…το μόνο σίγουρο ειναι ότι θελουμε ένα διάλειμμα,διακοπές!!Για να μπορέσουμε να δούμε λίγο τα πράγματα απο άλλη σκοπιά!!
Όσο για τη μαγειρική…ειλικρινά σε θαυμάζω,που παρά όλη την κούραση σου,πειραματίζεσαι!!Καθε μέρα ψάχνω να βρω τί να μαγειρέψω και καταλήγω να κάνω τα ίδια φαγητά!!Σ´ευχαριστω ειλικρινά που μας δινεις νέες ιδέες!!Εγω θα ήθελα να δω εξυπνες συνταγές με λαχανικά που δεν τρώνε τα παιδια μου!!Οπως αυτή…δεν είχα σκεφτεί να τα συνδυάσω με ζυμαρικα(που ειναι τα αγαπημένα μας)!!!Να είσαι καλά και,μην αγχεσαι,σιγουρα ειναι μια φάση και θα περασει(έτσι λέω στον εαυτό μου)!!
Πολύ οικεία όλα αυτά Ερμιόνη μου..πιστεύω ότι είναι φάσεις που περνάμε. .τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα. Τα μωρά μας μεγαλώνουν και πάνε δημοτικό και ξαφνικά από φοιτούν κι εσύ λες..ποτέ έγιναν αυτα? Κι εγώ τι έκανα? Να.μην αγχωνεσαι όμως. ..ένα διάλειμμα όλοο το έχουν ανάγκη και θεωρώ ότι είναι αυτό που χρειαζεσαι φιλιά πολλά !
Έχω πέσει σε τέλμα και χρειάστηκε να κάνω αλλαγές που θα με ξεβολευαν βραχυπρόθεσμα αλλά αν επέμενα ήξερα ότι θα είχαν θετικά αποτελέσματα μακροπρόθεσμα. Π.χ. άλλαξα δουλειά, ξεκίνησα γυμναστήριο, βελτίωσα την ποιότητα ζωής μου. Όταν αφιερώνουμε λίγη ώρα και στον εαυτό μας όλα μοιάζουν πιο όμορφα. Όταν νιώθεις αυτοπεποίθηση και ευεξία, όλα γίνονται ευκολότερα. Κι εγώ θα συμφωνήσω, οι συνταγές που θα ήθελα να δω είναι λιγότερο λιπαρές και όσο το δυνατόν υγιεινές. Καλή συνέχεια
είχα γράψει, αλλά σβήστηκε…
Νομίζω ότι τέτοιες περνούν όλοι λίγο-πολύ.
Ευτυχώς είναι καλοκαίρι και σύντομα θα ξεκουραστείτε και θα επαναφορτιστίτε.
Οι συνταγές είναι νοστιμότατες και ευρηματικές,
θα προτιμούσα να είναι περισσότερο “υγιεινές” ή διαιτητικές, καλυτερα…
Κάθε μέρα αφήνω το σπίτι μου με δάκρυα, θα προτιμούσα να είμαι εκεί να κάνω μαμαδιστικες συνταγές, να υποδεχομαι τα παιδια μου απο το σχολείο..Ομως όπως έγραψες ο φόβος για το αποτέλεσμα με κραταει μακριά απο αυτα που θα ηθελα να κάνω πραγματικά..Πως σε καταλαβαίνω.
Το τελευταίο διάστημα βαρέθηκα να μαγειερύω τα ίδια φαγητά…Και ψάχνω τετοιες καλοκαιρινες συνταγές που θα αλλάξουν λίγοτην καθημερινότητα μας..
Τελεια φαίνονται Ερμιόνη μου. Εγω σήμερα έψαχνα μια συνταγή με λαχανικά που να την τρώνε τα παιδιά. Είχα δοκιμάσει το μπριαμ και αναγκάστηκα να φάω ένα ταψί μόνη μου (επί 3 μέρες). Καμιά ιδέα;
Είναι δύσκολο θέμα οι συνταγές με λαχανικά που να αρέσουν στα παιδιά.
Τα κορίτσια μου ευτυχώς τρώνε φασολάκια και αρακά, οπότε είναι και τα 2 καλές εναλλακτικές (ειδικά τις καθημερινές που ο χρόνος πιέζει).
Στο blog έχουν δημοσιευτεί αρκετές συνταγές που είναι veggie + kids friendly:
Καλοκαιρινή μακαρονάδα με λαχανικά
Πίτσα με κολοκύθι, ρικότα και ντοματίνια
Μεξικάνικη σαλάτα με κιμά σε φωλιές από τορτίγια
Πατάτες ακορντεόν με τσένταρ και μπέικον
Πένες με ντοματίνια, γραβιέρα και πέστο με σπανάκι και ρόκα
Μεξικάνικα λαζάνια με λαχανικά
Σάντουιτς με χούμους, ψητά λαχανικά και κατίκι
Τάκος με κοτόπουλο και καλαμπόκι
Πίτσα με λαχανικά
Πιπερόπιτα με φέτα και κασέρι
Πίτσα με τη ζύμη από κολοκύθι
Δροσερή σαλάτα ζυμαρικών με μπέικον, αρακά και πολύχρωμες πιπεριές
Ομελέτα φούρνου με τυριά, λαχανικά και ζαμπόν
Ρύζι στο φούρνο με σπανάκι, μοτσαρέλα και ντοματίνια
Enchiladas με λαχανικά
Αρωματική τάρτα με κολοκυθάκια, φέτα και ανθότυρο
Ντοματόπιτα με κασέρι και κολοκυθάκια
Ομελέτα με σπανάκι, μανιτάρια και μετσοβόνε, ψημένη μέσα σε καρβέλι
Κανελόνια με ανθότυρο και λαχανικά
Δεν είναι αμιγώς συνταγές με λαχανικά, αλλά οι περισσότερες περιέχουν άφθονα!
Ελπίζω να βρεις κάποια που να σας αρέσει :)
Ολες μας περνούμε απο αυτή τη φάση που όλα φαίνονται μάταια και ο χρόνος δεν φτάνει για τίποτε. Σημασία έχουν οι μικρές χαρές της ζωής αυτές πρέπει να απολαμβάνουμε στο έπακρον.
Εγώ αυτό που θα ήθελα απο το βλογ σου (απο το οποίο έκανα πολλές συνταγές με εξαιρετικά αποτελέσματα/σχόλια) θα ήταν διαιτητικές συνταγές.
Γενικότερα όποιος κι αν είσαι, ό,τι κι αν κάνεις άκρη δε βγαίνει, οπότε γι’ αυτό το λόγο κάνεις… κύκλους (το ξέρω πως σε συνεπήραν τα σοφά μου λόγια ;) Πάντως σοβαρά τώρα, με εργασία, σύζυγο και 2 μικρά παιδιά είναι θαύμα πως καταφέρνεις να κάνεις κι άλλα πράγματα, προσωπικά δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν θα μπορούσα, οπότε μην αγχώνεσαι και τόσο. Και εύχομαι να κάνεις σύντομα διακοπές που θα σε χαλαρώσουν και θα σε “φορτίσουν”!
Όσο για το σημερινό πιάτο, το βρίσκω εύκολο και νοστιμότατο, μου αρέσει επίσης ο συνδυασμός του αρακά με κρεμώδη μακαρόνια. Κι εγώ μακαρόνια έχω “τσιμπήσει” σήμερα! Τα φιλιά μου!
Ερμιόνη μου καλημέρα! Σε καταλαβαίνω απολύτως! Πιστεύω ότι όλες οι μαμάδες (και ακόμα περισσότερο οι εργαζόμενες) περνάμε ανάλογες φάσεις. Το ζητούμενο είναι οι διέξοδοι που βρίσκουμε για αποφόρτιση. Και σίγουρα η μαγειρική και το blogging (για εσένα) είναι μερικές από αυτές. Επίσης, γι’ αυτό χρειάζονται οι διακοπές και τα διαλείμματα!
Φιλιά πολλά!